365 dagen- blog dag 103, accepteren en aandacht

Vandaag had ik een lesje ‘acceptatie’

Van mijn fyssio (dank je wel, P.). Met de pijn in mijn nek kan ik mijn houding aanpassen en niets overmatige doen. Ik ga niet die boodschap doen die ik wilde doen en ik vraag meer om hulp.

En mijn aandacht ging naar mijn tante en haar achterban

Nog even niet

We gingen naar de dienst voor de begrafenis van mijn tante. B drukte zijn gevoel bij de mis goed uit. Het was in Meerssen, de basiliek, op paaszaterdag. Volgens de RK beweging is dat onderdeel van de goede week en wordt er dan geen communie gedaan. Ik neem nooit een hostie, want ik ben niet gelovig (B ook niet). Ik gebruik mijn beperkte validiteit als excuus. Daarnaast wil ik recht doen aan voor wie dat wél belangrijk vindt, mijn overleden tante, onder meer. Terugkomend op de opmerking van B: de mis was prima. Pastoor sprak goed en aandachtig. De blazers en de liedjes van mijn zusje waren goed.

Zo’n aandacht gun ik mezelf en mijn naasten ook, ooit.