Volgens ACT moet ik dagelijks een foto maken. Dat doe ik ook, maar ik gebruik ook foto’s van anderen. Kijk maar: Dit is mijn dagboek. Ik kan niet goed meer schrijven en moeilijk foto’s maken, dus zo werkt het voor mij. Dit zijn plekken waar ik dit weekend ben geweest, op de fiets met B. […]
365 dagen-blog – dag 20, wil ik wel of niet door?
Vandaag hadden we een gesprek
Bij de koffie, over een persoon die dichtbij staat en die heel ziek is. Hij heeft kanker. En elke keer als hij denkt dat het de goede kant op gaat, krijgt hij slecht nieuws. Moet hij weer een operatie ondergaan. Hij heeft weinig energie en heeft familie, een partner en kinderen.
Het zette mij aan het denken
Wanneer is het genoeg? Voor mij, maar ook voor anderen. We lijden, veel, klagen, veel en er is één ding belangrijk: blijven leven en oud worden. Daar lijkt het op.
Ik heb heel dapper tegen mezelf gezegd dat ik lijd zolang het draaglijk is en ik van momenten dagelijks (!) kan genieten. Dat doe ik en mindfulness biedt me manieren om daar aandacht aan te besteden. Mijn achterban zal er zwaar onder lijden als ik er niet meer ben. En ik denk dat mijn kinderen op hun manier verder gaan. B en mijn ouders zullen het zwaarder hebben.
Maar: wil ik toch liever ouder worden en dan maar doorgaan met lijdenschap?
En ik zal je missen. ?