Het Agnesplein op deze foto, dat doet me al jaren zeer. Als klein kind kwam ik er al, met mijn moeder bij de slager, en toes regelmatig naar de kerk. Toen waren er ook al veel auto’s. Nu ies er een tweede supermarkt, mét een extra parkeerplaats. De supermarkt is vrij rustig (de winkel in […]
365 dagen- blog dag 91, over MS en spreken
Naast veel vrouwen ken ik ook mannen met MS. Enkelen van hen, vooral mannen die ik ken, hebben niet het veelvoorkomende vermoeidheidsprobleem. Een aantal van hen werkt. Want blijkbaar kan dat dan makkelijker. Gelukklig kunnen ze dat. In Nederland geldt arbeidsongeschiktheid makkelijk. In andere landen moet iedereen werken. Ik kan je vertellen dat dat moeilijk is. In mijn geval, omdat ik het pas laat wist (na de diagnose dacht ik ‘o, dus daarom…’), werkte ik door.
Waarom is werken niet handig?
Omdat vermoeidheid en gebrek aan concentratie in de weg staat. En ‘in een rondje’ spreken. Ik merk zelf dat ik, als ik meer moe dan anders, de clou van mijn verhaal vaak kwijt raak.
Iemand die ik ken met MS geeft les
Een man. En hij valt vaak in herhaling. Ik weet niet of hij het merkt en daarom zeg ik er niets over. Ik ben wel jaloers op de mensen die geen last hebben van vermoeidheid, omdat ze meer kunnen
Positief jaloers – dat wi; ik ook
Geef een reactie