Corona, dat maakt het nóg ingewikkelder Daardoor en in de winter kan niets meer, zeker met mijn ziekte. Ik kan, door SPMS, niet meer werken. Ik heb weinig energie, veel pijn (vooral ’s nachts), kan me moeilijk bewegen. Maar nadat de Corona-pandemie toesloeg, werd ik nóg meer teruggeworpen op niets doen. Gisteren kon ik niets […]
365 dagen-blog dag xxx, op ‘vakantie’ en slecht ter been
B en ik zijn met de bus in Den Haag
Ik verheugde me erop. Weer aan zee. Met zijn tweeën.
Dat is ook leuk. Veel herkenning, mooie herinneringen van toen we er nog woonden. Goed geslapen in de bus. Vanmorgen stond B om 7 uur op om naar zijn werkte gaan en ik sliep lekker door tot 11 uur. Toen ik opstond, besloot ik naar de supermarkt op de camping te gaan. Ik liep met 2 stokken om teproberen of ik zonder rollator kon. Dan kon ik naar de bus, naar het station, naar C in Leiden en op de tandem terug naar de bus.
Naar de supermarkt was te lang voor me, met de stokken. De spullen die ik er gekocht had en de magere plastic zak waar ze in zaten, waren zwaar (4 peren, een fles afwasmiddel en een doosje met thee). De zak scheurde en ongemerkt raakte ik de thee en het afwasmiddel onderweg kwijt. Daar baalde ik van. B wees me er in ons tekefoongesprek terecht op dat ik à la mindfulness moest uitgaan van ‘er is wat er is’. Hij heeft gelijk. En toch baal ik ervan. Volgens mij had ik eerder moeten denken aan wat ik wil(de) doen.
Ik denk wel dat LDN (dat nu op is) me dingen kan geven. Ik was, toen ik het gebruikte, minder moe en minder wankel.
Zou dat echt zo zijn?
Geef een reactie