Gisteren behandelde ik online les 6 van MBCT (mindfulness based cognitive training) .

Die les gaat over aandacht voor gedachten. Een gedicht van Toon Hermans geeft daarvan een beeld:

Eerst dacht ik: ‘niet aan denken’,

Dat heb ik toen gedaan,
Maar twee seconden later,

Dacht ik er toch weer aan.

Nee, zo eenvoudig is dat niet,

Want weet je, wat je doet,
Je denkt er ook aan als je denkt

Dat je er niet aan denken moet.

Toon Hermans

Ik was fan van de stijl van Hermans. In dit geval illustreerde hij wat gedachten met je doen. En wist je, dat onderzoek heeft uitgewezen dat we dagelijks zo’n 40.000 afzonderlijke gedachten hebben? Veel, dus. Dit moment van crisis noopt tot stilstand, verveling. Ik dacht stiekem dat ik nu wel meer gedachten heb. Maar meer dan 40.000 in 24 uur?

Erven uitgaande dat een mens veel verschillende gedachten heeft. Denk maar eens aan ‘de waarheid’ die jij geeft aan een bepaalde situatie. En denk maar eens aan de manier waarop je dat aan een bepaalde persoon vertelt. Of aan iemand anders. Zo komen er veel verschillende gedachten tot stand. Dat laat het gegeven zien waarin ik geloof: gedachten zijn geen feiten. Bij alles wat iemand zegt of wat er gebeurt, denk ik of het ‘waar’ is en of het groter / anders wordt gemaakt.

Dus, in tijden van Corona hebben we misschien niet meer gedachten.

We dachten toch al (te )veel. En het is niet vanzelf de waarheid.