Dat doe ik, ondanks Corona. Mensen om ons heen zijn wél op vakantie. Waarom? Omdat ze weg willen. Omdat dat nu eenmaal… Ik denk daar anders over. Ik neem aan dat de regels in andere landen ook stress opleveren. Met mondkapje op het terras of in dekwinkel. Code oranje/ rood/… Hoe anders? We wonen in […]
Mijn blog – ontvangen en weer loslaten
Online retraite
Rob Vincken van SeeTrue had het tijdens de meditatieronde online over wat de Corona-crisis en de online retraite met hem doet. We ontvangen in deze tijd veel en we laten het weer los. Dat geeft mindfulness me, en veel anderen: aandacht en tegelijk loslaten wat kan. Niet vast blijven hangen in wat in de weg zit.
Dat is ook de les die mindfulness me heeft geleerd, omgaan met depressiviteit. Het gaat niet weg, maar het is acceptabel. Overigens verwarde ik depressiviteit met hooggevoeligheid. Het is een bekend symptoom van MS. En ik ben hooggevoelig, denk ik. Op de vragenlijst scoor ik hoog. Maar ik houd niet zo van labels. Maar mindfulness helpt me.
Laten we het daar maar op houden.
Mijn blog – hoe ga ik om met…
Acceptatie
Ik heb het al vaak genoemd in mijn blogs, en ik accepteer mijn ziekte, maar hoe dan? Soms baal ik van verslechtering. Mag dat? Woensdag deed ik bij fysiotherapie oefeningen samen met een dame van 90. Zij kan in sommige gevallen meer dan ik! Mag ik daarvan balen? Ook als ik mijn ziekte geaccepteerde heb?
ACT
Gisteren, bij de Geheugenpoli van UMC+ stelde de neuro-psycholoog voor om te bekijken wat ACT (attentional cognitieve therapy) me kan bieden. ACT gaat volgens haar over het omgaan met acceptatie. Acceptatie heb ik geleerd met mindfulness, ACT gaat over het omgaan ermee. Ik hoop dat ik mee kan doen met een ACT-test voor mensen met hersenletsel, het liefst online. Want mijn energie laat te wensen over.
Mijn blog – hoe accepteren?
Gisteren zag ik bij M een aanwezige die mij aan het denken heeft gezet: Joyce de Ruyter. Ik dacht dat ik mijn ziekte al accepteerde. Dat dacht zij ook. Zij heeft het Ushersyndroom. Een heel zeldzame ziekte. Met continue veranderingen. Iedere spatiënt heeft iets anders. Joyce wordt steeds meer slechthorend.
Wat mij aan het denken zette, is hoe zij en ik omgaan met onze ziektes. Acceptatie kan, maar ik ben niet bijzonder gelukkig met de ‘oplossing’ van acceptatie. Door mindfulness heb ik geleerd om om te gaan met mijn ziekte. Ik ‘accepteer’ hermin of meer, maar vaak ook niet. Joyce de Ruyter spreekt voor over omgaan ,et veranderingen. Haar verhaal heeft me geīnspireerd.
Ik leer daar mijn levensles van
Mijn blog – hoop
Met mij gaat het slecht
Als mensen me vragen hoe het met me gaat, antwoord ik meestal: ‘oké’. Maar nu voel ik me minder oké. Ik ben moe, loop slechter dan anders, heb weinig balans. Ik ga altijd uit van neergang bij deze ziekte. Ik moest mezelf moed toespreken om het maar te accepteren.
Maar veranderingen geven hoop
Wat me sowieso wel helpt, is de dagelijkse meditatie van SeeTrue en IAM waaraan ik deelneem. En ik heb het laatste webinar van OMS gezien. Het ging over omgaan met MS in tijden van Corona.
Daarin werd ingegaan op mogelijke kansen op genezing, die echt nog in beeld zijn. Ook voor secundair-progressieve MS. En George Jellinek, initiator van OMS vindt dat we nooit hoop mogen negeren.
Dank u, meneer Jellinek.
Hierbij, dus
Mijn blog – wat mij betreft
Mijn vorige blogs gingen over mijn zoektocht. Omdat ik me gedeprimeerd voelde over de onzekerheid die MS me biedt. Maar mijn denktocht heeft een oplossing, voor nu. Eén ding is zeker. De ziekte die blijft.
Het valt me op dat veel mensen klagen, wel of onwel.Het heeft wat mij betreft geen zin om daaraan mee te doen, om te denken aan onheilstijding. Dus ik houd het bij ‘hier en nu’. En bij mezelf. Genieten van datgene wat het leven me nog biedt. Acceptatie van dat wat niet meer terug te keren is.
Ik voel nog wat moeilijkheden, voor mijn achterban. Ze moeten veel werk voor me verzetten. B zwaait mijn bezwaren weg.
Dus ik accepteer dat ook maar
- 1
- 2
- 3
- …
- 17
- Next Page »