Heel laat las ik het boekje van MediReva, over wat geluk voor hun klanten betekent – het boekje heet ‘Over ons’. Ik vond het een inspirerend boekje. Dank je wel, MediReva Denk je daar wel eens over na? Over geluk hoeft niet persé, maar gewoon, waarover of waarbij je je goed voelt. Vaak rennen we […]
365-dagen blog, mensen ‘weten’ alles al
De pc werkt niet meer. Dus nu maar het alternatief van de I-Pad.
Ieder nadeel…
Bij mozaïek sprak ik met mensen over mijn festival-ervaring. Later in rolstoel, op een podiumpje bovenin, pole position. ‘O, dat wil ik ook’, riep V enthousiast. En dat laat me denken aan mijn minder-valide vriendinnen die geen rolstoel, rollator of invalidenparkeerkaart willen, omdat ze niet willen dat een ander er ‘iets’ van vindt. Maar goed, ik weet niet of mindfulness (gedachten zijn geen feiten) me wijs heeft gemaakt of dat ik zelf zo ‘slim’ ben.
Ik zeg maar zo: ieder nadeel heb ze voordeel.
Die rolstoel soms ook
365 dagen-blog, wat geef ik aan een jarig kind?
Gisteren kreeg ik het ‘verzoek’ voor een verjaardagscadeau: een enveloppe. Voor een kind dat 12 wordt.
Wat gaat ze daarmee doen?
Sparen? Voor wat of wie? Ik vind het een moeilijk punt. Een envelopje is makkelijker dan een verantwoord cadeau. Maar ik zeg altijd tegen mijn kinderen dat ze met een goed doel op de proppen moeten komen. Als ze een envelopje willen, moeten ze aangeven waar het geld heen gaat. Dat heeft mijn purerende kinderen al veel weerstand opgeleverd.
Het voordeel van een cadeau waarover nagedacht is, is dat de gever met aandacht iets heeft uitgekozen en het ook echt aan de ontvanger gunt.
Of is dat te optimistisch?
In de maatschappij waarin we nu leven, heeft iedereen geld zat, zelfs kinderen, de meeste dan. En de persoon waar ik morgen naartoe ga, krijgt haar envelopje,
zo lui ben ik wel.
365 dagen- blog dag 139, voortgang met LDN
Zoals beloofd vertel ik álles
Onderweg naar mozaīek bedacht ik dat LDN me nu niets oplevert. Zelfs geen bijwerkingen. Mijn tabletten zijn nu even op, maar ik heb op 6 juni een afspraak met de orthomoleculair arts. Nu al (E), omdat ik dacht dat LDN me nekklachten bezorgde. Dat is niet zo. Geen bijwerkingen zoals ik al aangaf.
Maar het zette me wel, al fietsend, aan het denken
Ik legde het voor aan B. Die vindt dat ik niet (zoals zo vaak) te snel moet stoppen. Voor de arts ben ik verzekerd en LDN is niet te duur. Ik gebruik als één van de weinige soortgenoten betaferon zonder problemen en moet ermee doorgaan omdat mijn neuroloog dat wil. Het is mij als niet-arts niet duidelijk of de twee medicijnen elkaar in de weg staan.
Maar goed, ik houd LDN aan. Misschien stop ik inderdaad weer te snel
365 dagen- blog dag 128, bewustzijn
Jon Kabbat-Zinn
: “het bewustzijn dat voortkomt uit aandacht, doelbewust, op dit moment en zonder te oordelen”.
Zo zei Kabat-Zinn, grondlegger van mindfulness dat. Hij zei ook dat mensen hun verstand aan het verliezen zijn. Ik weet niet of hij gelijk heeft. Ik denk wél dat het goed is als je bewust denkt over wat je doet. Jijzelf. Niet over anderen. Dat merk ik vaak. Mensen zijn vaak geneigd om dingen wel of niet te doen, vanwege het oordeel van anderen.
Wat levert mindfulness op?
Voor mezelf levert mindfulness relativering op, op alle terreinen. Ik genees niet , heb nog beperkt last van depressiviteit, én ik kan ermee omgaan, met ziek zijn, met energie, met pijn.
Ik gun het jou ook!
365 dagen- blog dag 127, hier en nu
Mark Twains citaten
“I am a very old man and have suffered a great many misfortunes, most of which never happened.”
—
“We all live with and cannot escape from uncertainties, difficulties, illness, aging, death, and an inability to fully control life events.”
Wil je dat?
Wat mij betreft hebben we graag moeilijkheden. Ik probeer een omstandigheid terug te brengen naar ‘hier’ en ‘nu’. Maar ook mij kost dat moeite. En ik heb slecht geslapen en veel pijn gehad vannacht. Die herinnering houdt me vast. Dus (ondanks mijn ervaring als mindfulness-trainer), voel je niet schuldig. Weet dat we graag moeilijk doen. Veel mensen die ik ken, zeggen vaak: ‘het is wat’. wat is wat? Blijkbaar zeg je zoiets…uhm zomaar. Ik doe mijn best om dat niet te doen. Ik wil me houden bij het huidige moment, van mezelf.
Jij ook?
Probeer jij dat ook maar te doen. Dat maakt het leven lichter.