MS is een hersenziekte – Wist je dat? Dat kan ik ook wel merken. Ik heb moeite met multitasking (wie niet?) en aandacht en ik ben, zoals ik dat noem: ‘omgevingsdoof’. Ervaringsdeskundigen {bijvoorbeeld door hersenbloeding, verkeersongeluk, …) met wie ik spreek , weten dat ook. Een ervaringsdeskundige heeft in Trouw van Literatuur en Geest – […]
Gevallen
Depressiviteit
Ik heb wat meer last van depressiviteit. Ik was er altijd ‘trots’ op dat ik maar 10 Mg citalopram per dag gebruik. Ik denk dat het nu niet meer genoeg is. Maaar in gesprek met zB (ik w ik een natuurlijk antidepressivum gebruiken, hij vindt dat ik meer moet gebruiken) sloeg mijn twijfel toe. Ik ga maar eens naar de huisarts en overleg met hem wat te doen. Nóg meer depressief wil ik écht niet zijn.
Dus ben ik maar stevig gevallen, 2x! Ik voel me nu wel echt ziek. Ondanks dat ik MS accepteer, kan ik me toch echt ziek voelen. Ik had twee biertjes gedronken. Dat was dom van me. Maar ik was in Tilburg, belandde op het terras met andere rollator-gebruiker en ging na een misstap op een drempel onderuit. F heeft me héél goed geholpen. Dank je, F.
En weet je wat?
Vanaf nu drink ik geen druppel alcohol meer. Misschien waren die biertjes schuldig
Er is wat er is
Eerder zei ik al dat ik mijn ziekte had geaccepteerd. Dat is zo. Maar MS ontwikkelt zich. Ook bij mij. Zo kamp ik met pijn, continu en vooral ’s nachts. Dus accepteren is een ding. maar…
Wanneer is het erger? En voor wie?
Ik moet oppassen dat ik niet in die vragen blijf hangen. Dat kost energie. En die heb ik ook al te weinig. Mindfulness heeft me geleerd om ermee te zijn om dingen los te laten. Dat lukt, redelijk, maar ik kamp wel nog met een probleempje: ik voel me verantwoordelijk voor mensen die dat niet doen. Bij de deelnemers van Hersenz, bijvoorbeeld. Zij denken niet energie te kunnen ‘regelen’. En dat kost mij weer energie.
Ik kreeg de diagnose ms (13 jaar na de eerste schip) en ik dacht ‘o, het zit dus niet tussen de oren.’ Ik heb ook altijd bewogen en mindfulness geleerd na mijn depressie (een symptoom van ms, zo bleek later). Daardoor beweeg ik redelijk en denken ,mensen dat het wel goed met me gaat.Dat is slechts ten dele waar.
Maar ik er niet meer over wil er niet over ‘nuilen’ (een woord dat ik me uit mijn studententijd herinner). Ik wil het zelf loslaten. MS is K… en, er is wat er is.
Iedereen beklaagt me.
Wil ik dat?
Lief dat iedereen me beklaagt, maar ik wil er niet teveel mee bezig zijn. Er is wat er is. Dat wil ik onthouden en uitdragen. Ik doe mijn best.
Ik, klagen? Anderen ook?
Laatst werd ik geconfronteerd met het negatieve beeld dat menen van zichzelf en hun omstandigheden hebben. Iemand zei tegen me dat ze het wel heel zwaar heeft. Terecht. Ze heeft mentaal en fysiek klappen gehad. Maar ze is al zeventig en een tijd geleden was een mens blij als zij of hij die leeftijd haalde.
Mag je klagen?
Natuurlijk mag dat. En tegelijk vraag ik me af waarom een mens klaagt. Om het aan iedereen te laten weten? En waarom? Maakt dat het dan niet zo erg?
Nieuwswaardenheorie
Een goed gesprek met – yoga en mindfulness
Mijn voordeel
Wie zei ook weer: ‘elk nadeel heb ze voordeel’? Ik heb wel een voorbeeld hiervan. Door mijnziekte (MS) kan ik niet meer zo goed werken. Daarom heb ik geen last van drukte. Tenminste, niet echt. Want doordat ik ziek ben, kan ik niet zoveel op een dag aan.
MBCT
Waar ik wél blij mee ben, is een les yoga extra per week. Op een bijzondere plek (Vaeshartelt Maastricht), met een bijzondere yoga-juf. J is bij mij komen kijken of ik genoeg ruimte zou hebben voor yoga. Toch niet.
Een goed alternatief is deze plek. J en ik hebben koffie gedronken. We bespraken elkaars levensloop. Ik vertelde haar wat mindfulness voor mij en mijn ziekte heeft betekend. Voor de diagnose heeft mijn depressie (ook een symptoom) tot mindfulness geleid. Alweer: ‘ieder voordeel heb ze…’
Mindfulness heeft me geholpen om hier en nu te denken, van dingen te genieten én dingen te verafschuwen. Bij acceptatie van mijn ziekte heeft het geholpen. Het heeft me ook geleerd om me met mezelf bezig te houden en met mijn naasten. Niet met anderen. Het geeft me nog wel een probleempje om niet mee te gaan met ‘achterklap’ en negatief geklets over anderen. Ik wil in zo’n geval laten merken dat ik iemand heb gehoord en verder stil zijn. Dat is soms wat ingewikkeld.Vooral omdat ik verbaal nogal snel kan zijn.
Ik zou jou en anderen (ziek of niet) willen laten mee genieten van wat MBCT een mens kan brengen. Doe je mee? Of digitaal? Ik geef les met liefde en overtuiging.
Bel of mail me en we maken een afspraak.
Over de seizoenen
Ik vertelde je laatst over mijn seizoensdepressie. Als je dit herkent, lees dit boe:
Leven en werken met de seizoenen – Jaap Voigt
Dit is de strekking:
‘Wij mensen zijn geneigd de seizoenen en de wisseling ervan te zien als iets, dat buiten ons om plaats vindt. Wij maken echter deel uit van de cyclische beweging ervan. Sterker nog: wij zijn de seizoenen. Wij zijn de belichaming van dat ritme.’
Dit boek is de neerslag van een studie van Jaap Voigt over de invloed van de seizoenen op de mens.
Seizoensdepressie is menselijk
Dat boek relativeert ook hoe ik me voel. Door het jaar heen, de stand van de zon en de maan zijn van grote invloed op persoon en maatschappij.
Esthetiek Nele zegt daarover:
De PHYTO 5 energetische kalender
vijf energetische seizoenen
De Phyto 5 energetische kalender is gebaseerd op de Chinese jaarkalender. Daarop staan de verschillende energetische seizoenen aangeduid op basis van de vijf elementen. Net zoals in onze westerse kalender zijn er vier hoofdseizoenen, die elk ongeveer 72 dagen duren.
- Hout: de yang-energie breidt uit en de yin-energie krimpt. Dit is de lente.
- Vuur: de yang-energie piekt en de yin-energie is op haar laagst. Dit is de zomer.
- Metaal: de yang-energie krimpt en de yin-energie breidt uit. Dit is de herfst.
- Water: de yin-energie piekt en de yang-energie is op haar laagst. Dit is de winter.
- Tussen deze vier hoofdseizoenen is er telkens een energetisch aarde-tussenseizoen. Dit is een overgangsperiode die viermaal per jaar voorkomt. Deze vormt het vijfde energetische seizoen en duurt telkens ongeveer 18 dagen.
Het is nu dus het waterseizoen. Wat dat zegt over mensen zoals ik, weet ik niet.
Die elememtemleer kom je vaak tegen, onder meer in tai chi. Ellen Retera schrijft erover in haar boek: ‘Met Voeding in je Element‘. Ik vraag haar eens of de verschillende typen die zij weergeeft, samenhangen met seizoenen.
En daarbij: ik ben hooggevoelig ook nog. Een kennis heeft me eens geleerd om me als hetaere ineen glazen koepel te plaatsen, met overal glas om me heen zodat niets en niemand bij me kan komen dan licht en lucht alleen.’
En, wat me helpt om de seizoenen door te komen en misschien jou ook:
________________________________________________________________________________________________
Mindfulness!
Als jij wilt, kan ik je daarmee helpen: 1 op 1 of online
Wat geeft mindfulness mij en jou?
Mindfulness helpt me helder te blijven. Ziek of niet. Ik mediteer regelmatig (soms te weinig wat mij betreft). Maar het belangrijkste wat mindfulness me brengt, is de benadering van het leven. Opmerkingen als ” ’t is wat” of “we moeten het er maar mee doen” waren nooit zo mijn ding, maar met mindfulness in mijn achterhoofd worden ze helemáál relatief. Ik lach er stiekem in stilte om. Vroeger zou het me opgewonden hebben. Voor een deel ook omdat ik niet zo goed snapte hoe ik hiermee om kon gaan. Mindfulness heeft me geleerd om meteen te denken: ‘er is wat er is’ en ‘gedachten zijn geen feiten’, zodat ik niet vastloop in andermans opmerkingen en oordelen.
Dat is wat ik heb geleerd. Ik zie ook in dat mindfulness voor iedereen zinvol is, zelfs als je ‘normaal’ bent.