Deprimerend Stichting Gips vroeg me om een VOG-verklaring. Die heb ik keurig aangevraagd én gekregen. Bij de eerste gelegenheid heb ik hem meegenomen naar de basisschool. Maar ik heb hem niet afgegeven (dat komt nog wel) en in mijn zak gestoken. En toen? Het verzoek van de stichting Gips om de VOG-verklaring maakte dat ik […]
Mijn blog- een hulphond
In de Correspondent stond het verhaal van een hulphond voor een mevrouw met PTSS. Een sterk verhaal. Ik dacht meteen:
Dat wil ik ook!
Maar dat kan niet. Ik kan niet zo goed lopen. Maar ik denk dat het goed is om verder te kijken dan naar mensen. En ruimte te geven aan emotie.
Kan een hond ook op de mijn fiets?
Als je de Correspondent leest, zoek het artikel maar eens op. en als je nog geen lid bent, abonneer je. de correspondent biedt goede artikelen. En je kunt naar veel artikelen luisteren.
Mijn blog – geluk
‘How are you, Mr. Poetin, are you happy?’
Bij het lezen van het artikel in de Verdieping van Trouw over de combinatie tussen het Kremlijn en de Oligarchen moest ik daaraan denken. Het gaat niet zo goed met me. Ik weet dat MS daar vaak toe leidt en (nog) niet te genezen is. Daarom bedacht ik hoe ik verder wil. Ik kan gelukkig zijn met mijn lief en mijn kinderen, in dit huis en daarbuiten.
En ik moet dit vasthouden, veel en vaak. Volgens mij is dat waar mindfulness over gaat. Niet dood willen en vooral gelukkig zijn. Mensen klagen vaak en graag. Zeker als het eigenlijk niet nodig is of als ze om anderen klagen. En ik wil dat niet. Ik wil nog steeds oud worden.
Dus, ik ben gelukkig
Mijn blog – en nu?
Een beetje depressief
Na veel te veel gelezen te hebben en ‘afwezig’ te zijn, voel ik me schuldig naar mijn omgeving. Ik kan niets, doe niets, beteken niets. Daar pieker ik over. Om welke reden besta ik (nog)? Wees gerust, een einde aan mijn leven durf ik niet te maken. En ik heb een goed gesprek met B gehad. De oplossing heb ik niet meteen, maar ja: er is wat er is.
Herinnering
Vannacht droomde ik van mijn werk bij Codename Future, over de begeleiding van scholieren bij hun ontwerp van actieplannen (Future Action Plan). Dát vond ik leuk en het bewoog me. Voor de rest denk ik voortdurend aan wat bekende mensen en hun nalatenschap me laten zien en wat recent overleden familieleden me laten zien. Het gaat wel weer iets opleveren. Ik zoek een nieuwe bestemming levensbestemming. En ik accepteer de beperking van MS die ik heb.
Mijn blog – geluk
F doet een opdracht voor haar studie
Die gaat over geluk. Hoe het geluk in landen goot is waar vrouwen leidinggevend zijn. Over hoe dat komt. Ik heb ook wel een (gewetens)vraag over geluk en geluksgevoel.
Wat betekent geluk?
Wanneer mag een mens zich gelukkig voelen? Over dat thema heb ik literatuur van Csikszentmihaly gelezen. Hij beschreef ‘flow’ in een aardig boek. In Nederland is er zelfs een magazine naar vernoemd.
JA
In de meditaties die ik volgde in de online-retraite van SeeTrue en IAM gaat het vaak over geluk. Zoal enkele dagen gelden met illustratie van Toon Tellegen. Over hoe de mier en de eekhoorn in gesprek zijn. Over denken, nadenken, voordenken, indenken, … Uit eindelijk zijn ze het eens over dat wat ze delen, over dat ze vrienden maakt: JA
Zo sprak Hanneke, één van de meditatiebegeleidsters, over geluk. Zo makkelijk kan geluk zijn. En zo mooi ook. Ik ben gelukkig. het is mijn gevoel.
En ik denk dat iedereen zijn eigen subjectieve betekenis voor geluk heeft. Ondanks de mooie woorden van wetenschappers en schrijvers
Allebei een man. Die kunnen óók gelukkig zijn
Mijn blog – intentie, bestaat dat?
Waarom?
De laatste tijd komt de vraag door anderen wat mijn intentie is vaak bij me terecht. Dus ik prakkiseer over mijn intentie. En over het bestaan van intentie. Heb ik een intentie? Heeft de wereld een intentie? Een die? Waarom bestaat de wereld, de mensheid, ik als individu?
Als ‘intentie’ niet bestaat of doel (hetgeen ik me goed kan verbeelden), dan kan ik misschien met dingen in mijn leven anders omgaan. Bijvoorbeeld;d mijn ziekte. Ik denk vaak aan de vraag waarom ik MS heb. MS is ongeneeslijk en gaat achteruit. Ik heb altijd goed bewogen en gegeten. Ikzelf kan veel niet en mijn achterban moet me met veel helpen. En het doe me denken aan acceptatie. Zo lang er geen geneesmiddels is, ben ik gedwongen om mijn leven te respecteren.
Geluk
Ik krijg binnenkort een elektrische rolstoel. Dat klinkt erg, maar het biedt mij de mogelijkheid om zelfstandig te bewegen, zonder dat ik afhankelijk ben van iemand die me moet duwen. Acceptatie, dus. Ik heb vanochtend online gemediteerd en onze begeleidster stelde geluk centraal.
Dat ben ik, hier en nu.
- 1
- 2
- 3
- …
- 9
- Next Page »