Ik heb net een Webinar van de SER gevolgd. Dat was ‘interessant’. Voor mij ging het over toekomst, verbinding, vooruitgang. En ik hoorde verbinding. Laten we met elkaar praten, niet over elkaar. Niet negatief. Niet #ikdoenietmeermee, maar denken aan het voordeel van het nadeel van corona. Er gaat veel mis en het kost veel. Maar […]
Mijn blog – toekomst, verbinding, vooruitgang
Ik heb net een Webinar van de SER gevolgd. Dat was ‘interessant’. Voor mij ging het over toekomst, verbinding, vooruitgang. En ik hoorde verbinding. Laten we met elkaar praten, niet over elkaar. Niet negatief. Niet #ikdoenietmeermee, maar denken aan het voordeel van het nadeel van corona. Er gaat veel mis en het kost veel. Maar het kan ook veel opleveren.
Als ik die gesprekken zie, dan wil ik ook weer werken. Het belang van werk en wat het voor mensen kan doen, werd benoemd. Dat wil ik ook.
‘Belangrijk’ zijn.
 |
Mijn blog – ‘beroepsdeformatie’
De loodgieter heeft meestal een lekkende kraan, is het veel gezegde. De psycholoog maakt zich het meest druk om gedachten en gebeurtenissen. Ik ben geen psycholoog, maar als mindfulness-trainer heb ik iets als hier bovengenoemd nu ook meegemaakt. Ik begeleid R en we zijn bij les 4 van MBCT. Daar gaat het over de omgang met stress, hetzij als slachtoffer , het zij met vechten of vluchten.
Ik heb me als slachtoffer opgesteld tegen mijn achterban. Ik zeg vaak: ‘ik kan niks’. Mijn achterban denkt dat ik ze schuld geef. Dat bedoel ik niet. Integendeel. Ik heb ook moeite met communicatie. Dan gaan de gesprekken volledig langste heen. Ik reageer primair of te snel. Sorry daarvoor, achterban. Ik heb besloten eerder mijn mond te houden en een teken te geven dat ik het niet meer kan volgen. Of het niet meer mee kan doen met reacties of discussies.
Daarom moet ik het er maar mee doen.
Mijn blog – en nu?
Een beetje depressief
Na veel te veel gelezen te hebben en ‘afwezig’ te zijn, voel ik me schuldig naar mijn omgeving. Ik kan niets, doe niets, beteken niets. Daar pieker ik over. Om welke reden besta ik (nog)? Wees gerust, een einde aan mijn leven durf ik niet te maken. En ik heb een goed gesprek met B gehad. De oplossing heb ik niet meteen, maar ja: er is wat er is.
Herinnering
Vannacht droomde ik van mijn werk bij Codename Future, over de begeleiding van scholieren bij hun ontwerp van actieplannen (Future Action Plan). Dát vond ik leuk en het bewoog me. Voor de rest denk ik voortdurend aan wat bekende mensen en hun nalatenschap me laten zien en wat recent overleden familieleden me laten zien. Het gaat wel weer iets opleveren. Ik zoek een nieuwe bestemming levensbestemming. En ik accepteer de beperking van MS die ik heb.
Mijn blog – tel tot tien
Vandaag heb ik veel gezwegen
Omdat ik het niet zo trok. Dit regenweer is niet mijn ding. Mijn ziekte werkt daartegen. Ik had een gesprek met mensen. Ik las in de krant over de onmin met het gedrag van Harry en Meghan, ik maakte mee…
Ik werd van alles stil
Ik weet niet alles, doe liever ook niet alsof ik alles weet.
Ik droom weleens van de toekomst. Maar het blijft bij dromen. Ik leef nu. Wat dat betreft heeft mindfulness met veel gegeven: niet oordelen over anderen, vooral nu ervaren hoe het met mezelf gaat, wat ik voel.
Over de toekomst gesproken:
Ik train wel voor klimmen tegen ms met team-tandem. En ik geniet hier en nu van de aandacht die me dat geeft.
Mijn blog – nóg een doel
Nog één?
Ik heb al meerdere doelen voor mezelf gesteld, dat weet je. Klimmen voor MS blijft staan. Zo goed mogelijk overleven terwijl ik ziek ben ook. Maar ik wil je meer over mijn levensdoel vertellen. Mijn vorige blog ging over ACT (attentional cognitive therapy). Daarin kreeg ik alvast een opdracht: een fotocollage maken. Dat kan over mijn gevoel gaan, maar ik kies ervoor om mijn levensdoel vast te leggen. Met MS kan ik niet betaald werken, maar ik wil wel zinvol bezig zijn. Ik lees graag, ik schrijf graag, ik hou van kunst, ik hou van muziek. Dat zijn allemaal zaken waar ik mijn aandacht aan besteed. En ik vind het ook fijn om een goed gesprek met anderen te hebben. Mindfulness training is daar één ding van.
Deze tekst heb ik geschreven met spraakherkenning. Het begin is gemaakt. Ik moet nog veel herstellen, maar oefening baart kunst. Misschien helpt het me op den duur, zodat ik langere teksten kan schrijven.
Nog even oefenen.
En hier nog foto’s van ons mood board met elpees en van mijn mozaīekwerk:
- 1
- 2
- 3
- 4
- Next Page »