Gisteren zat ik bij een overleg van het Werkhuis. Dat was leuk!

Hoe ik daar terechtkwam?

1 a 2 maal per week doe ik daar mee met mozaïek. Vorige week vroeg ik aan onze begeleidster (want, let op, het is geen juf en het is geen les) of het Werkhuis ook iets doet met communicatie. Er is niets te vinden over het Werkhuis. De site laat te wensen over en de rest…? G liet me weten dat er een overlegmoment was. Daar ben ik gisteren, vanwege mijn interesse, bij geweest.

Het Werkhuis stapt af van systeemdenken

Dat was boeiend. De gemeente subsidieert het Werkhuis en bestuur en ambtenaren begrijpen niet dat het anders werkt dan het systeem van waaruit de overheid werkt. Ik heb al eens eerder aan G gevraagd waarom het Werkhuis zo heet. Zij wist het ook niet direct. Ik interpreteer het als een groep mensen die werkt volgens eigen inzichten. Lessen worden er niet gegeven (bijna niet) en iedereen helpt elkaar waar nodig. Iedereen gunt elkaar wat. De kosten voor een dagdeel zijn 2,50 euro. Daar kan een goede muziekschool of iets dergelijks niet van leven.

Mensen die gebruik maken van activiteiten bij het Werkhuis zijn legio. Gewoon, mensen die graag tekenen, mozaïeken, naaien, schilderen. Mensen die graag samen met anderen zijn. Mensen met of zonder werk, met of zonder problemen.

Onlangs vertelde iemand bij het Werkhuis dat hij opgegroeid was in verschillende landen, want zijn vader was als militair steeds op andere plekken aan het werk. Dat hij moeite had met contacten leggen heeft hem naar het Werkhuis gebracht. Er was ook iemand die door invaliditeit geen normale baan heeft. Ik kan er ook bij, omdat ik ziek ben (gelukkig ben ik niet bedlegerig).

Mensen zoals iedereen, dus

Net zoals ik. J zei tegen me dat hij graag om-denkt. En dat past goed bij het Werkhuis. Ik ben zoals iedereen, zonder vaste baan, en ik wil graag mijn kennis van communicatie voor het Werkhuis inzetten.

Ik hoop dat dat lukt!