Een goed gesprek met ....

Over dat wat we allemaal meestal graag doen - over effectieve non-verbale communicatie, zakelijk en privé

F is over de kop gegaan met haar fiets, ‘vet hard gevallen’. Ik heb haar, voor zo ver dat geen pijn deed, geknuffeld, aandacht gegeven. Was dat genoeg? Ik hoop het. Voor wat ik er aan kan doen als moeder. En ik breek mijn nek erover wat mindfulness me nog meer kan bieden. Ja, ik […]

Na mij de zondvloed?

door Reageer

Denk jij dat? Of denkt je zoon of dochter dat?

Of doen alle anderen dat? En fout?

De klimaatacties door jongeren laten zien dat zij, net als wij dat hadden, de behoefte hebben om de toekomst nog mooi mee te maken. En mooi dat jij of je kinderen daar zelf verantwoordelijkheid voor nemen door te spijbelen, te reizen, spanborden te maken en te tonen.

En er is geen oplossing, nog niet. En papieren tijgers als voornemens op papier helpen ook niet. Maar het is handig dat er wel wat gebeurt, dat iedereen mee doet. Het klimaatprobleem gaat iedereen, op de hele wereld aan. Iedereen moet verantwoordelijkheid nemen.

Zo, doordat ik ver weg van Den Haag woon en ziek ben, heb ik op deze manier mijn beperkte stem laten horen.

Jongere demonstranten, ik omarm jullie!

365 dagen-blog – dag 8

door Reageer

Gisteren was minder, vandaag zit ik vol goede voornemens. Ik ben net aan het lezen in ‘Go East’ van Stine Jensen. En ik probeer me strak(ker) te houden aan OMS.

Natuurlijk heb ik ook voornemens. MS mag me niet in de weg zitten. En daarbij hoort natuurlijk ook de lezing van mindfulness (en weer extra in beeld gebracht door Jensen – dank je wel!): gedachten zijn geen feiten. En gevoelens ook niet.

Dus, ik voel me wel K, maar dat is geen feit. Volgens mij is een gevoel dan ook vervormbaar door mezelf. Dat soort feiten ‘voelt’ weer oké voor mezelf.

Mijn voornemen

Ziek blijf ik. Dat wil en kan ik niet ontkennen. Maar ik wil er zo goed mogelijk mee omgaan. Help je me?

In het kader van OMS: notenbrood

door Reageer

Over OMS (overhoring MS) heb ik al eerder geschreven, maar we maakten dot notenbrood a; eerder. Het is overheerlijk en vrij makkelijk. Ik eet het ook wanneer anderen taart of hier in het zuiden vlaai eten, met honing. Dit brood is ook perfect voor glutenallergie of -intolerantieHier is het recept.

200 g walnoten

200 g amandelen (onze tamme kastanjes zijn rijp, dus in een experiment hebben we die geprobeerd, dat gaat ook!)

100 g hazelnoten

8 eiwitten (i.h.k.v. OMS, anders 6 eieren)

gedroogd fruit (bijvoorbeeld rozijnen, gedroogde perziken …)

Gooi de noten in de keukenmachine. Klop de eieren, mix alle noten en het fruit door elkaar. Verdeel alles in een ingevet bakblik. Leg er zilverpapier overheen. Zet in een voorverwarmde oven op 150 graden, 45 minuten mét zilverpapier, daarna 45 minuten zonder zilverpapier. Daarna: houd het baklik op zijn kop en haal het brood eruit. Smullen maar!

MBCT- 1 op 1

door Reageer

1 op 1

Door mijn ziekte (MS) ben ik ertoe gedwongen om 1 op 1 te trainen, Ik heb eerder aangegeven dat ik mindfulness-trainer ben (mindfulness based cognitve therapy). Dat doe ik graag. 1 op 1 én coachend. Ik heb nl. ervaring als trainer én als ervaringsdeskundige. Ik kan zo ook de aandacht aan een ander geven die zij of hij verdient en die past bij  de gedachte van mindfulness. Belangstelling staat bij de 1 op 1-training die ik geef centraal.

Ik heb zelf ook gemerkt dat mensen het fijn vinden om met mij alleen te trainen. Ik vind dat zelf ook fijn. Nog steeds, als trainer en als trainee. Aanvankelijk dacht ik dat het mij als persoon paste. Nu denk ik dat het door mijn ziekte komt.

Herken je dat?

Maar het kan misschien ook dat je als persoon liever alleen traint. Of dat je door een andere ziekte of ongemak liever alleen traint. Sowieso: alles wat je tussen de vier muren van de trainingsruimte zegt, blijft daar, tussen jou en mij.

Doe je mee/ Voor 375 euro geef ik je training.