Deprimerend Stichting Gips vroeg me om een VOG-verklaring. Die heb ik keurig aangevraagd én gekregen. Bij de eerste gelegenheid heb ik hem meegenomen naar de basisschool. Maar ik heb hem niet afgegeven (dat komt nog wel) en in mijn zak gestoken. En toen? Het verzoek van de stichting Gips om de VOG-verklaring maakte dat ik […]
Mijn blog – geheugen
Deprimerend
Stichting Gips vroeg me om een VOG-verklaring. Die heb ik keurig aangevraagd én gekregen. Bij de eerste gelegenheid heb ik hem meegenomen naar de basisschool. Maar ik heb hem niet afgegeven (dat komt nog wel) en in mijn zak gestoken. En toen?
Het verzoek van de stichting Gips om de VOG-verklaring maakte dat ik weer op zoek ging naar waar dat briefje was. Ik kan het niet meer vinden. Mijn hersenen en mijn ziekte leveren een beperkt korte termijn-geheugen op. Zoiets als dit probleem de primeert mij én B. Hij ‘moppert’ over het feit dat ik dingen áltijd kwijt ben en dat ik hem áltijd om een oplossing vraag. Dan reageer ik snel, vaak verontschuldigend: ‘Je weet toch dat…’ Het feit dat ik (te)veel van hem vraag, deprimeert me. Wat me hoopvol stemt is dat er een geneesmiddel schijnt te zijn dat MS verhelpt.
Dat is een goede gelegenheid om over te fantaseren.
Mijn bericht – geleid door?
Ik loop héél slecht. Het is somber weer. Het goLite is aan bij de PC. Ik las dat een mens zich niet moet laten leiden door MS, maar op dit moment, met dit weer, zonder werk, met secundair-progressieve MS is het moeilijk. Ondanks Corona en de ellende die dat brengt (volgens mij moeten maatregelen die de overheid adviseert) gewoon worden opgevolgd.
Kan ik dit ‘loslaten’?
Dat kan niet echt. MS is er, altijd. Wat me helpt, is regelmatige aandacht voor rust, regelmaat, mindfulness (meditatie). ‘Loslaten` wil ik graag doen, maar kan ik niet goed. Dat komt ook door het feit dat ik niet meer goed kan werken.
Bloggen helpt.
Mijn blog – twijfel
Dank, voor de berichten die ik kreeg. Ik heb een aantal mensen gemaild om te vragen hoe ze het maken. Mijn belangstelling is oprecht. Hun reacties hebben me ook aan het denken gezet.
Kan ik wel werken?
Dat wil ik wel. voor het geld, maar vooral ook voor de ontmoeting en het contact.
In andere landen moeten mensen met ziekten als ik werken. Ik wist minstens 13 jaar niet dat ik ziek was. Van relapses remketting MS heb ik niet veel gemerkt. Nu worden geneeswijzen in het vooruitzicht gepland.
Daar ga ik voor!
Mijn blog – crisis
B en G waren weven in de stad om winterkleren te kopen. Het was, naar hun zeggen, héél rustig. Ondernemingen dreigen door de pandemie onderuit te gaan. In deze herfsttijd zij al veel mensen ziek (van ‘griep’ of corona)
Wat is de toekomst?
Terug bij af? Of is dit een goede manier om iets anders te doen? Wachten op vaccinatie en dan weer terug bij af? Mensen houden niet van verandering. Ik geloof dat ik dat wel doe. Natuurlijk wil ik beter worden. Ik heb niet te veel last van een gebrek aan inkomsten (ik heb geen bijstand), maar ik begrijp de ellende in de zorg, en van ondernemers.
En ik vind het wel leuk om mensen te ‘omhelzen’. Dat soort dingen mag wat mij betreft weer terug bij af.
En verder?
Misschien is de boodschap van Corona dat we dingen anders moeten doen. Verandering, dus.
We zullen zien
Mijn blog – meningen
De Corona-crisis levert ons vaak bezoek op. En contact. Niet meer dan twee bezoekt tegelijk. Dat vind ik leuk. Dan gebeurt er in mijn beperkte leven meer dan zonder Corona. Alleen, ik merk wel veel over klein-burgerlijke meningen. Van verschillende mensen. Ik zie dat ook vaak op televisie. De waarheid bestaat niet echt. En ieder denkt haar of zijn ding.
Mooie dingen
Laten we maar mooie dingen denken. De waarheid bestaat immers niet. Om met de crisis om te gaan, helpt humor, las ik ergens. in Trouw.
Ken jij nog een leuke grap?
- 1
- 2
- 3
- …
- 80
- Next Page »