MS

Wie vraagt?

17 maart 2018 door iljas Reageer

‘With perfection you and I would not exist’

Stephen Hawking is dood. Hij heeft me laten zien dat er ondanks zijn ziekte toch nog mogelijkheden zijn.Dat geldt ook voor de kandidaten bij de Paralympics. Zij moeten heel hard werken om te presteren. En ze krijgen minder aandacht dan hun mede-kandidaten bij de gewone Olympische Spelen.
Hier gaat Mindfulness over. Doe dat wat je wilt en wat je denkt te kunnen.

Hersenz en vragen
Weet je nog dat ik het in de vorige blog over vragen had? Daar wil ik nog even over doorgaan. Don verdaag had ik begeleiding bij Hersenz. Ik moest over een mat met blokken eronder lopen en kijken of dat lukte. Feedback vragen speelde daarbij en analyseren wat er nodig is om een mat veilig over te steken. Wat er ook bij kwam, was om hulp vragen. Dat heb ik uiteindelijk ook gedaan.

B vertelde mij een verhaal over iemand in de trein zat die blind was. En zij vertelde aan een ander hoezeer ze ongevraagd de hulp zat was. Mensen pakken haar zonder dat ze gezegd hebben, vast en gaan haar leiden naar…
Als je zoals ik ziek bent, dan zijn er mensen die al ongevraagd voor je beginnen te regelen. Daarom heb ik er zo’n moeite mee om te accepteren dat hulp goed kan zijn. Ik wil nog heel veel dingen zelf doen en ik vraag alleen maar om hulp als ik het echt nodig heb. Ik wil niet teveel weggeven omdat ik denk dat het mij ook terug zet in wat ik kan. Dus ik kan hulp vragen als ik het nodig heb, maar mensen die hulp willen bieden, zouden ook moeten vragen wat ik nodig heb.

Omdat ik veel niet meer kan, willen veel mensen mij helpen. Maar ik denk dat iemand als Stephen Hawking zo lang in leven is gebleven doordat hij vooral in zichzelf geloofde. En ik denk ook dat geldt voor de topsporters van de Paralympics. Daar heb ik respect voor. Zo wil ik ook zijn.

Vragen

14 maart 2018 door iljas Reageer

Vandaag had ik een gesprek met iemand waarbij ik weer begreep hoe belangrijk het is om iets te vragen aan een ander in plaats van zelf de oplossing te willen geven.

Aandacht
Dat is precies waar de naam van deze site over gaat: ‘een goed gesprek met’. Het gaat er om dat je met iemand kan praten en niet dat je iemand alles voorlegt. Dat je aandacht geeft aan een ander. Dat je verantwoordelijkheid vraagt van een ander. Daar ging het over. Je kunt wel altijd voor een ander willen zorgen, maar je kunt hem of haar ook de aandacht geven die hij of zij nodig heeft. Dat noem ik ‘een goed gesprek met’.

Verantwoordelijkheid
Ik ben zelf in verband met MS ook gebaat bij zorg van een ander. Maar ik merk dat ik wel graag zelf wil bepalen wat ik nodig heb. Een vraag van een ander in plaats van een opmerking of de wetenschap wat ik nodig zou hebben, accepteer ik. Dat kan je ook helpen om duidelijkheid te krijgen over wat jij als persoon wilt hebben of nodig hebt. Daar ging het in mijn gesprek van vandaag over. Als je iemand een vraag voorlegt, is het ook makkelijker om de verantwoordelijkheid te leggen op de plek waar het hoort.

Conflict en slachtofferschap

13 maart 2018 door iljas Reageer

Ik ben de laatste tijd een paar keer mensen tegengekomen die leven bij conflicten en die niet in staat zijn om dat conflict los te laten. Het intrigeerde mij. Ik vraag me dan af waarom mensen dat doen en wat het oplevert. Ik besloot om het uit te zoeken.

Wat is een conflict?
‘Een conflict is een situatie waarin twee of meer partijen methodes hanteren, doelstellingen nastreven of waarden aanhangen die, daadwerkelijk of in de perceptie van de partijen, onverenigbaar zijn en daardoor in botsing komen. Het is een onopgeloste tegenstrijdigheid.’ – Wikipedia

Ik heb niet de indruk dat conflictmakers in staat zijn om methodes te hanteren. Wat ik zelf wel denk is dat het inderdaad een onopgeloste tegenstrijdigheid is. Het gaat vooral om interpretatie en om slachtofferschap

Wat kun je doen aan slachtofferschap?

B. vertelde me over een artikel dat hij had gelezen over twee mannen die een bijzondere manier hadden gevonden om uitzichtloos werkzoekende mensen weer aan de gang te krijgen. Eén van de zaken die heel belangrijk lijken te zijn, is aandacht voor de manier waarop mensen zich slachtoffer voelen. En de manier waarop ze slachtoffer blijven. Conflict heeft dus blijkbaar ook te maken met slachtofferschap. Dat denk ik tenminste.

Hoe los je dat op?
Daarmee is mij wel duidelijk dat het goed is om aandacht te geven aan de slachtofferrol die iemand zich heeft aangemeten. Volgens mij is het handig om dat te benoemen. Vandaaruit kan een persoon die zich slachtoffer voelt naar een oplossing toewerken. Daarmee kan ik wel zien dat conflict vaak berust op interpretatie.

Ik ervaar die interpretatie ook weleens. Door MS ben ik geneigd tot bijvoorbeeld stevige reacties naar mensen toe (vaak mijn kinderen) over de manier waarop ze met mij omgaan (mijn ziekte). Daarom is het goed bezig te zijn met Hersenz (omgaan met veranderingen). Daarin wordt aandacht gegeven aan de manier waarop gedrag leidt tot reacties. Ik leer daar veel van, maar ik ben ook gevoelig voor het conflict. Ik doe mijn best, tel tot 10, pas de regel stop-denk-doen toe, snap dat mijn gedrag kan leiden tot een specifieke reactie.

Zouden we dat niet allemaal vaker moeten doen, ondersteund door Hersenz of niet?

Hulp vragen

9 maart 2018 door iljas Reageer

Ben jij daar ook zo om handig in?

Bij Hersenz leren we hoe belangrijk het is om hulp te vragen. Dat vind ik moeilijk. En ik denk dat veel mensen daar moeite mee hebben. Ik heb pas een checklist ingevuld van Hersenz ( uit de module omgaan met veranderingen). Mijn achterban heeft die lijst ook ingevuld. Ik had er vooral moeite mee dat zij ingevuld hebben dat ik om overafhankelijk zou zijn. Dat zal zijn, maar ik heb – vooral bij Hersenz -ook andere mensen ontmoet met niet aangeboren hersen letsel en ik heb gezien wat kan betekenen voor afhankelijkheid, denk ik.

En ik denk dat het handig is om af en toe vragen te stellen en om hulp te vragen. Dat zou iedereen moeten doen. Daar komt bij kijken dat mensen vaak bang zijn om in beeld te komen van mensen waarvan zij denken dat ze zo niet zijn. We gaan van tevoren al invullen wat een ander van ons zou kunnen denken (NIVEA – niet invullen voor een ander)

Doe jij dat ook?

Mindfulness heeft mij geleerd om niet in te vullen voor anderen.(Nivea). Het helpt me om in ieder val rustig te blijven en me alleen maar druk te maken over mezelf.

Doe jij dat ook maar. Dan kan ik je mee helpen.

_____________________________________________________________________________________________________________

Mindfulness 1 op 1

Je kunt bij mij deelnemen aan de mindfulness based cognitieve training (MBCT) 1 op 1 , op een doordeweeks moment. We maken een afspraak om kennis te maken met mindfulness en je kunt ervaren wat het met je kan doen. Kosten voor een MBCT-training in 8 sessies van ongeveer anderhalf uur, zoveel mogelijk aangepast aan jouw wensen zijn minimaal €375,- . Daarin zijn 8 lessen, een cursusmap, geluidsmateriaal op USB-stick inbegrepen.

Wild – leren en accepteren

8 maart 2018 door iljas Reageer

Wild

Gisteren zag ik de film ‘Wild’ op SBS9. Ik zag hem voor de tweede keer. Het is een bijzondere film en het is een bijzonder gegeven. Het gaat over een vrouw, gespeeld door Reece Witherspoon, die veel meegemaakt heeft en een hele lange wandeltocht (drie maanden) over de Pacific Crest Trail (PCT) maakt.

Het is als de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. B is met de racefiets naar Santiago gegaan, en heeft het in een maand gedaan. Lopend duurt het veel langer. Cheryll Strayer, de hoofdrolspeler uit de film heeft drie maanden gelopen, totaal onvoorbereid met veel te veel bagage en ze heeft er heel veel dingen meegemaakt. Het verhaal van Strayer heeft echt plaats gehad. De film laat zien welke ontberingen ze in haar eentje tegenkwam en de film laat zien welke goede dingen zie krijg. Het vertelt mij dat iedereen weleens moeilijke dingen meemaakt. En dat veel mensen er aan werken om een goede oplossing te vinden. Ik genoot van de mooie beelden en goede wandeltocht, maar ik weet dat het voor mij niet weggelegd is. MS laat het niet toe, maar de problemen zijn er wel. Ieder zijn ding. Ik heb B gelegenheid gegeven om de fietstocht naar Santiago te maken en dat kostte me (mijn huisgenoten ook) wel moeite. Maar ik geniet er wel van dat het voor hem een prettige tijd was waar hij nog steeds aan terug denkt en die hij nog altijd een keer wil overdoen.

Persoonlijk helpt mij dat ook. En ik zoek naar een eigen moment eigen manier om vooruit te kunnen gaan. Accepteren (misschien gaat het wel níet vooruit) helpt daar ook wel bij. Daar heeft de film me weer even aan laten denken.