Heel laat las ik het boekje van MediReva, over wat geluk voor hun klanten betekent – het boekje heet ‘Over ons’. Ik vond het een inspirerend boekje. Dank je wel, MediReva Denk je daar wel eens over na? Over geluk hoeft niet persé, maar gewoon, waarover of waarbij je je goed voelt. Vaak rennen we […]
Mijn blog – seizoen
Det regent!
Gisteren niet, maar het is wel herfst. Zo voelt het ook. Ik merk dat mijn ziekte de afhankelijkheid van de seizoenen dicteert. Gisteren heb ik getraind op de fiets bij de fysiotherapeut ter voorbereiding van de klim voor MS, een stevige training. En daarna kon ik niet veel meer. Gelukkig is 1 juni 2020 nog ver weg, veel tijd voor de voorbereiding. Ik hoop op een aangename herfst en winter. Het heeft me laten zien, dat, ondanks de extreme hitte op sommige dagen, de lente en de zomer beter voor me werken, misschien door de MS in mijn lijf.
Ik hou er maar rekening mee en verwacht geen grote zaken van mezelf
Mijn blog- mijn hersenen
Ik vertraag
Gisteren kaartten we met familie. Soms wil ik wat zeggen en dan ben ik vergeten wat ook weer. Soms draai ik heen om mijn onderwerp. Want ja, hoe zeg ik dat ook weer? B vertelt hetzelfde over een bekende van hem. Hij werkt nog wel, want hij heeft geen last van vermoeidheid. Maar als leraar (hij praat dan dus veel), gaat hij soms te lang door. Hij is minder ‘to the point.’
Mij frustreert dat
Maar, er zijn ook heel veel dingen die ik nog wel kan. Gelukkig maar. Mindfulness heeft me geleerd om dat te erkennen en benoemen. Want ja, gedachten… De fietsplannen gaan door. Nu kan ik dat nog. Daar werk ik voor.
Ik hou je op d hoogte
Mijn blog – ‘het is wat’
Dat zegt P regelmatig
Ik vraag dan meewarig wat wat is. En dan krijg ik een veelbetekenende glimlach terug. Ik weet niet wat wat is.
Diezelfde persoon vertelt ook over de ‘ellende’ waar iedereen mee te maken heeft: ziekte, depressie, scheiding, conflicten, ‘het is wat’ (wordt dat ermee bedoeld?)
Wat met mij is
Ik ben ziek (MS), ja. Dat weet iedereen. Iedereen vindt er wat van en iedereen wil me helpen. Daar ben ik blij mee. Maar ik vind ervan wat het met me doet, hier en nu. Niet omdat anderen dat vinden, maar omdat ik dat voel. Gedachten, sowieso van anderen maar ook van mij, zijn geen feiten.
En nu?
Tegelijk denken we continu. Mijn gedachten gaan naar training voor de ‘klim voor ms’. Feit is dat het begin is gemaakt, via de fysiotherapeut en met de Hase Pino. Mijn feit is dat we er nog lang niet zijn.
Mijn blog – primair?
Ik heb het vaak over ‘Klimmen voor MS”, onze geplande fietstocht op Mont Ventoux.
Waarom?
Omdat B het voorstelde en ik het omarm. B praat er wel over, hij verbergt het niet. Maar hij noemt mij lachend ‘ primair’. Misschien heeft hij gelijk. En het is voor mij een grote, nieuwe stap. Als B er maar bij lacht. Hij traint wel mee. We hebben in het weekend al een beginnend klimmetje gefietst. Ik hoop dat het weer het ons nog even toelaat om te trainen buiten.
Mijn blog – ik fiets ook
Een Hase Pino lijkt makkelijk
Maar, op een ligfiets voor aan mag ik fietsen en B achterop moet fietsen. Allebei en samen trainen, dus.
B fietst makkelijk, heeft ook al vaker de Mont Ventoux gefietst. Maar ik weeg 58 kilo. Bergop en met een andere dan een racefiets maakt het voor hem ook zwaarder. Dus ik doe mee, serieus.
Gelukkig hebben we nog 9 maanden. Ik train en heb hulp van de fysiotherapeuten. Gelukkig woon ik tegenover ze. Maar ik heb nu alweer last van regenweer. Mijn botten en spieren doen genadeloos pijn. Als dat maar goed gaat.
De winter komt eraan