Een goed gesprek met ....

Over dat wat we allemaal meestal graag doen - over effectieve non-verbale communicatie, zakelijk en privé

Ik voel me K – eerlijk gezegd

door Reageer

‘Hoe gaat het met je?’

Dat willen mensen van me weten, omdat ze weten dat ik MS heb.

‘Naar omstandigheden oké’ , antwoord ik dan maar. En dan krijg ik complimenten over mijn positiviteit en dan praten we weer over iets anders. Maar Mindfulness heeft me anders geleerd; eerlijk zijn – er is wat er is. Dat doe ik niet zo vaak, daar heb ik moeite mee.

Ik wil wel écht zeggen hoe het met me gaat, hoe ik me voel.

Ik voel me slecht

Ik kan wel (moeilijk) lopen, maar ik heb vaak pijn, kan moeilijk slapen, heb opstipatie, kan me moeilijk concentreren, kan niet meer werken, …

‘Gaat het straks weer wat beter?’ of ‘Is dit waar het blijft?’ Dat vragen omstanders aan me.

Er is (nog) geen geneesmiddel voor MS, het gaat steeds een beetje achteruit (ik heb secundair-progressieve MS) en het einde van mijn leven is wat mij betreft (ik word minstens 80) nog niet in zicht. MS is, mede door interferon en betaferon niet dodelijk.

Ik voel wel pluspunten

Daar helpt mindfulness ook mee. Ik ben mentaal heel gelukkig met de mensen om me heen (de liefde van mijn leven, mijn kinderen en kleinkinderen), de plek waar ik woon, wat bewegen, muziek en cultuur met me doen. Dus: eerlijk is eerlijk, dat doet het langst

MBCT- 1 op 1

door Reageer

1 op 1

Door mijn ziekte (MS) ben ik ertoe gedwongen om 1 op 1 te trainen, Ik heb eerder aangegeven dat ik mindfulness-trainer ben (mindfulness based cognitve therapy). Dat doe ik graag. 1 op 1 én coachend. Ik heb nl. ervaring als trainer én als ervaringsdeskundige. Ik kan zo ook de aandacht aan een ander geven die zij of hij verdient en die past bij  de gedachte van mindfulness. Belangstelling staat bij de 1 op 1-training die ik geef centraal.

Ik heb zelf ook gemerkt dat mensen het fijn vinden om met mij alleen te trainen. Ik vind dat zelf ook fijn. Nog steeds, als trainer en als trainee. Aanvankelijk dacht ik dat het mij als persoon paste. Nu denk ik dat het door mijn ziekte komt.

Herken je dat?

Maar het kan misschien ook dat je als persoon liever alleen traint. Of dat je door een andere ziekte of ongemak liever alleen traint. Sowieso: alles wat je tussen de vier muren van de trainingsruimte zegt, blijft daar, tussen jou en mij.

Doe je mee/ Voor 375 euro geef ik je training.

Geluk? Inspiratie? Macht?

door Reageer

Geluk?
Wat betekent dat eigenlijk? Dat weet ik ook niet en niemand kan me dat vertellen. Maakt geld geld gelukkig?

De vraag is wat geld en het bezit ervan met mensheid doet. Op dit moment worden we geacht om geld te hebben. Maar tegelijkertijd vraag ik me af of het hebben van geld leidt tot geluk of bijzonderheid.

Ik denk aan Trump. Is die gelukkig? Of is die bijzonder? Jij hebt daar je eigen mening. Hij ook. Maar ik vraag me af of geld en eigendommen echt goed is voor bijzonderheid. Ik denk dat veel mensen denken dat dat wel zo is en dat ze daarom veel geld willen hebben. Maar ik ben nu een boek aan het lezen van Rutger Bregman – ‘gratis geld voor iedereen’.

 

 

 

 

 

‘Gratis geld voor iedereen’
De grote namen (kranten, Jan Terlouw, Adriaan van Dis, …) zijn heel enthousiast over het boek, over het basisinkomen met de geschiedkundige onderbouwing van Bregman.
Ik heb het boek nog niet uit. Maar ik bedenk wat een mens écht bijzonder maakt. Ik krijg dingen mee over politiek, lokaal, nationaal en internationaal nieuws. Ik vraag me af wat daar belangrijk bij is voor mensen. Is dat geluk, inspiratie of macht? Als we aan het einde van ons leven staan, wat roept dan onze aandacht op? Over ons zelf? Waaraan wil je als persoon herinnerd worden?

Ik word ertoe ‘gedwongen’ om te accepteren dat ik door mijn ziekte dingen niet meer zo goed kan als ik wil. Dat doe ik dan maar.

Opnieuw in beeld

door 1 Reactie

 

Na lange tijd stil ik stuur ik je weer eens een blog. Hersenz is klaar. Ik heb er veel aan gehad, maar het kostte me ook veel energie. Nu bedenk ik wat ik met de overgebleven tijd kan doen. Rusten? Me vervelen? Of iets anders?

Fietsreis  
Zoals met B met de tandem een flinke fietstocht te maken. Of in het kader van beëindiging van de Hersenz-module ‘omgaan met verandering’ een cursus ACT (attentional cognitive therapy)

Daar vertel ik je later meer over. Misschien ben jij ook ziek en kun je de lessen die ik leer gebruiken voor hoe je je voelt. Misschien ben je niet ziek en wil je dat ook niet worden. Dan helpt mijn verhaal je misschien ook.


Onze fietsrit
B en ik fietsten drie dagen via Eupen en Aken weer terug naar huis. De foto’s (een paar)laten zien wat wij allemaal hebben gezien. Het waren maar drie dagen, dichtbij huis en zó mooi en kleurrijk. Is dit een les voor je? Voor mij wel! Ik verlang naar meer van die uitjes en voel me er goed bij!

 

Wie vraagt?

door Reageer

‘With perfection you and I would not exist’

Stephen Hawking is dood. Hij heeft me laten zien dat er ondanks zijn ziekte toch nog mogelijkheden zijn.Dat geldt ook voor de kandidaten bij de Paralympics. Zij moeten heel hard werken om te presteren. En ze krijgen minder aandacht dan hun mede-kandidaten bij de gewone Olympische Spelen.
Hier gaat Mindfulness over. Doe dat wat je wilt en wat je denkt te kunnen.

Hersenz en vragen
Weet je nog dat ik het in de vorige blog over vragen had? Daar wil ik nog even over doorgaan. Don verdaag had ik begeleiding bij Hersenz. Ik moest over een mat met blokken eronder lopen en kijken of dat lukte. Feedback vragen speelde daarbij en analyseren wat er nodig is om een mat veilig over te steken. Wat er ook bij kwam, was om hulp vragen. Dat heb ik uiteindelijk ook gedaan.

B vertelde mij een verhaal over iemand in de trein zat die blind was. En zij vertelde aan een ander hoezeer ze ongevraagd de hulp zat was. Mensen pakken haar zonder dat ze gezegd hebben, vast en gaan haar leiden naar…
Als je zoals ik ziek bent, dan zijn er mensen die al ongevraagd voor je beginnen te regelen. Daarom heb ik er zo’n moeite mee om te accepteren dat hulp goed kan zijn. Ik wil nog heel veel dingen zelf doen en ik vraag alleen maar om hulp als ik het echt nodig heb. Ik wil niet teveel weggeven omdat ik denk dat het mij ook terug zet in wat ik kan. Dus ik kan hulp vragen als ik het nodig heb, maar mensen die hulp willen bieden, zouden ook moeten vragen wat ik nodig heb.

Omdat ik veel niet meer kan, willen veel mensen mij helpen. Maar ik denk dat iemand als Stephen Hawking zo lang in leven is gebleven doordat hij vooral in zichzelf geloofde. En ik denk ook dat geldt voor de topsporters van de Paralympics. Daar heb ik respect voor. Zo wil ik ook zijn.