plezier

Wie – denkt en doet mee?

26 oktober 2018 door iljas Reageer

Het blijft me bezighouden

Het Agnesplein als huiskamer van Bunde

Dat was een idee van B. Maar het ontwerp van Bureau Tonnaer heeft daar geen rekening mee gehouden. Hoe kunnen we een ontmoetingsplek daarvan maken waar we willen zijn en elkaar willen ontmoeten, er plezier aan beleven? Meer groen, meer plekken om te zitten, elkaar tegen te komen even te willen blijven?

Ik wil er wel voor staan

Mijn gezondheid laat te wensen over, maar het houdt me wel bezig. Woon jij in de buurt? Als jij bereid bent om hier aandacht en mingesprek hierover te gaan aan te besteden houd ik me aanbevolen. Ik doe mee!

Waarom / why?

24 oktober 2018 door iljas Reageer

Toen ik de TedX-film van Adam Sinek zag, was ik overtuigd. En ik was al met vragen bezig, dus nu nóg meer. Want ik heb ook wel een ‘why’-vraag:

Waarom trek ik weer terug naar Bunde?

Ik was er heel lang weg. Vanaf 1988, mijn eindexamenjaar, tot 2017 woonde ik er niet. Ik woonde op verschillende plekken boven de rivieren, in Meerssen en nu, eindelijk weer, in Bunde, in het huis van mijn grootouders. Ik had geen uitzonderlijke wens, het voelt gewoon alsof ik er als magneet naartoe werd getrokken. En, ondanks mijn achterban (zij kwamen blijmoedig mee) is de vlakte ten opzichte van het huis op de Korte Raarberg voor mij wel een vooruitgang. Als dorp is het niet zo mooi. Toch hangen er veel mensen aan hun oude stek, Bund. Ik heb wel nog een hoe-vraag:

Hoe kan Bunde mooier, aantrekkelijker worden?

Wat me bezighoudt, is de neutraliteit waarin het dorp verkeert. Mijn herinnering aan Bunde was ontmoeting. Mijn familie ontmoeten een paar keer per week, de volwassenen met een borrel. Wie wilde, kreeg koffie. Veel uitruil met zelfgebouwde groenten, bloemen…

Ik weet dat ik vastgelopen lijk in een droom, maar ik denk dat vergeten wordt hoe belangrijk en fijn het is om elkaar te ontmoeten en aandacht voor elkaar te hebben. Dat spreekt uit die kop koffie, die borrel en die moestuin. Mensen hier (bij jou in de omgeving ook) kennen elkaar nog steeds, en zorgen voor elkaar, als het nodig is.

Is dat iets om weer te omarmen?

Fietsen recycled

6 juli 2017 door iljas Reageer

B en onze dochter hebben een bijzondere bezigheid op gepakt. De fiets van F was gestolen. Ze kreeg de fiets van de welwillende Oma Tia. Die is bijna 90 jaar oud, rijdt meer autodm en gebruikte haar fiets al jaren niet meer. F fietst er wel op en ze gaat hem met haar vader oppompen. Een rood frame, een rood stuur, rode remmen. Zo ver is het nog niet. Kijk maar. Maar het belooft wel wat.

Fietsen is populair

In Delft, waar eindelijk het station onder de grond ligt, is plaats voor ongeveer 25.0000 fietsen in de stalling. Natuurlijk gebruiken vooral studenten de fiets, maar toch. Ik kan niet meer auto rijden (doordat ik vanwege MS niet snel genoeg meer ben), maar ik kan wél fietsen. Daar ben ik blij om. De scootmobiel is minder spannend. Ik zit stil.

Gisteren hebben we twee dealers van aangepaste fietsen bezocht. Ik heb daar driewielers uitgeprobeerd. En ik heb een geweldige driewieler gezien: de Hase Kettwiesel. Maar dúúr. B is de kostwinner. Ik kan geen geld meer verdienen. En we denken hard na hoe we hem kunnen financieren.

Voor de recycling van oude fietsen is het wel tijd, maar voor zoiets speciaals als voor mijn wens levert het niets op.

Hoe voel je je? Wat voel je dan?

20 april 2017 door iljas Reageer

Als beloofd aan iemand komt hier het vervolg van mijn verhaal van gisteren.

Waarom erg?

Ik loop minder goed en ik ben sneller moe, heb minder energie. Mijn fijne motoriek is minder en ik ben licht incontinent. Mijn concentratie laat te wensen over. Maar goed, dat hoort er blijkbaar allemaal bij. En ik doe er veel aan om het tot een minimum te beperken:

Ik:

doe aan yoga
mediteer regelmatig
houd me aan de Terry Wahls-methode
ben als mindfulness-lerares erg bezig met de principes die daarbij horen
beweeg veel
neem veel medicijnen en andere voedingsmiddelen, waaronder omega 3-tabletten, JuicePlus, vitamine D en cranberry en d-mannose
eet geen vlees en weinig vis

Waarom ik dat doe?

[Lees meer…]

Een goed ontbijt om mee te beginnen

6 februari 2017 door iljas Reageer

Door mijn ziekte en vermoeidheid die ik erdoor heb, sta ik relatief laat op. Ik maak een smoothie (zelfzekerste sinaasappel, bladgroenten, bessen rood en blauw) en slik nogal wat pilletjes.

Welke?

Omdat ik er alles aan wil doen om zo land mogelijk stand te houden, is dat nogal wat:

vitaminde D, door de arts voorgeschreven
Omega 3, door de voedseldeskundige voorgeschreven
juice plus, getipt door een kennis
ProBiotica, het schijnt wel goed te zijn voor ontregelde darmen
ben ik iets vergeten?

Wie weet?

Omdat ik een gevoelsmens ben, laat ik me erdoor leiden. Door voeding, drinken (ik drink veel water op een dag, liever geen prik), beweging, … In mijn vorige blog schreef ik over gouden melk. Dat schijnt goed te werken. Ik heb er nog niets opzienbarends van gemerkt, maar het zou zo maar kunnen. En het is makkelijk en plezierig om te maken. Omdat ik nu de rust heb (MS en mindfulness helpen daarbij), doe ik het graag en het smaakt heel goed. Daarnaast denk ik dat meer mensen wat mee op hun gevoel kunnen afgaan. Gezonder, en vooral lekkerder eten. Niet zozeer vet en snel.

Ik ben zowat vegetariër. Of vistatriër (twee keer per weel?) en ik eet zowat één keer per week vlees van vee dat nog wel gegraasd heeft. De heeft misschien wel geleid tot het feit dat ik na 13 jaar paswiet dat ik al die tijd MS had. En die pillen, die kunnen ook goed zijn voor andere ‘kwalen’. Ik ben geen arts. Maar laat je gevoel spreken en kijk naar wat het je zegt.