Corona, dat maakt het nóg ingewikkelder Daardoor en in de winter kan niets meer, zeker met mijn ziekte. Ik kan, door SPMS, niet meer werken. Ik heb weinig energie, veel pijn (vooral ’s nachts), kan me moeilijk bewegen. Maar nadat de Corona-pandemie toesloeg, werd ik nóg meer teruggeworpen op niets doen. Gisteren kon ik niets […]
Mijn blog – mindfulness online

Dat geef ik vaker. En ik heb er mooie ervaringen mee verkregen, ook deelnemers hebben een goed gevoel daarbij.
Wil jij dat ook ervaren?
Dat kan. Als je het wilt proberen, bel of mail me, en we maken een afspraak voor een introductieworkshop. Deze workshop kost aanvankelijk niets. Als je het niet verder wilt, dan heb ik je een goede les (workshop) gegeven, denk ik. Als je de 8 lessen van ongeveer anderhalf uur wilt voltooien, dan bied ik je wekelijks een les (we spreken af wanneer we elkaar via Skype ‘ontmoeten’).

Waarom zou jij dat willen?
Omdat het prettig is. Een aantal deelnemers heeft haar / zijn ervaringen opgetekend. Lees maar. Mindfulness Based Cognitive Therapy biedt iedereen voordeel, ziek, zwak of niet. En weet, dat iedereen (echt waar!) die ik heb begeleid positief is over de manier waarop mindfulness tegen het leven aankijkt.
Wil je er meer, persoonlijk, iets van weten?
Mijn blog – aandacht
Dank je voor de aandacht
In mijn vorige blog vertelde ik dat ik gevallen was. Ik kreeg daar reacties op. En vragen. Dank jullie voor de zorgen en aandacht. Ik heb nog pijn in mijn kaak, maar dat is alles. En G gaat redelijk, maar is heel erg verkouden. Hij krijgt vandaag de uitslag van een Corona-test. G was boos op me, omdat ik zijn malaise heb gerapporteerd. Sorry, G. Hopelijk is het resultaat negatief. Voor de bezorgde lezers heb ik een vraag:
Was het aandacht?
Of is het nieuwsgierigheid? Er zijn veel mensen nieuwsgierig. Op dit moment, in Corona-tijd, hanteren veel mensen complottheorie. #ikdoe wel/niet mee. Heeft dat ook met aandacht te maken? Of met nieuwsgierigheid? Ik weet het niet. Ik kan blij zijn met aandacht.
En daar houd ik het bij.
Mijn blog – gevallen
Gevallen ben ik. Hard. Als ik dreig te vallen, dan kan ik me niet meer opvangen. En ik wilde was in de wasmand doen, gewoon gelijkvloers, maar ik verloor mijn evenwicht en viel met mijn kaak op de wasmand. Een paracetamol (2) helpt (enigszins).
En nu?
Op zo’n momenten vraag ik me dat altijd af. Waartoe ben ik op aarde? Dan ga ik alle mooie dingen die ik me herinner en alle dingen die in het vooruitzicht staan. En ik maak me zorgen om G, die zich ziek voelt. Hij wordt morgen getest. Maar hij is nog jong. Een flinke griep zou het in geval van Corona zijn.
Ik heb net een audiologisch interview van Lex Bohlmeijer via de Correspondent beluisterd. Hoogleraar psyche-diagnostiek Paul Verhaeghe uit Gent besteedt veel aandacht aan de maatschappelijke context, het economische bestel, de omgeving van werk en opvoeding, die een rol[elen bij welzijn, fysiek en mentaal.
Heb ik echt MS?
Dat zal wel. Maar hoe kom ik eraan? Dat wordt nog steeds onderzocht. Vitamine D speelt een rol, en voedsel. Maar ik heb altijd redelijk gegeten (ik houd niet van het meeste fast food en ben al lang vegetarisch). Verhaeghe is niet tegen de medische wetenschap, maar hij geeft wel aan dat er te weinig aandacht is voor de rol van zoals bovengenoemd =, zaken die ook een rol kunnen spelen bij ziekte. Ik ben licht depressief, door MS. Ook door wat de ziekte me aandoet. Bijvoorbeeld vallen, niet meer kunnen werken, wandelen, sporten…
Ik blijf maar overeind, voor mezelf, voor mijn omgeving. Corona gaat wel over
Mijn blog – normaal?
Normaal, wat is dat voor jou?
In mijn vorige blog over beter worden. Ik vroeg me af of ik normaal zou worden. Maar ja, wat is dat? Ik heb net in verband met Corona al vernomen over ‘het nieuwe normaal’. Dat tekent dat normaal na Corona anders wordt.
En wat is dat dan?
Als ik beter ben, kan ik dan weer hardlopen, klimmen, gewoon werken, alles onthouden? En dan, wil ik dat? Het voordeel van het nadeel van ziek zijn vind ik minder stress. Toen ik vroeger werkte, kon ik regelmatig niet slapen omdat ik te hard gewerkt had. In de online retraite van SeeTrue en IAM waaraan ik regelmatig deelneem, stelde Rob de vraag of ik eens nadenk over de zin van het leven. Dat is een goede vraag, de zin van het leven.
Van welk leven?
Dat van mij? Dat van iedereen? Dat van mensen die al duizenden jaren dood zijn? Ik vroeg me af waar het idee vandaan kwam. De zin van het leven. Waarom leef ik? Gaat het over opleiding, relaties, nageslacht? Gaat het over herinneringen?
Wat blijft jou bij?
Van mij? Van wie? Wat doet het ertoe? En dat betekent niet dat ik me druk wil maken over ‘het nieuwe normaal’, over mijn normaal als ik beter ben.
Mijn blog – communicatie en ontvangen
Mijn vorige blog ging over de manier waarop we met middelen als whatsapp en verzenden via internet omgaan (trouwens, Facebook is heel belangrijk voor zendelingen). Een onderdeel van communicatie is ontvangen. Toen ik gisteren aan je vroeg waarom je iets zendt, dacht ik aan waar het naartoe gaat: wie wil het ontvangen?
En waarom?
Volgens mij is het handig om meer stil te staan bij de ontvanger. Bij mijn werkgever De Beuk heb ik geleerd over de behoeften, belangen en beweegreden van de ontvanger, of de doelgroep. Dat kwam bij mij ook binnen bij de online- ALV-vergadering van KIJK!!!, de fractie in de gemeente Meerssen. Het is goed om ook in de lokale politiek bezig te zijn / je druk te maken over de burger. Over wat de burger wil, leuk en belangrijk vindt. Denk aan de kwetsbare medemens.
Bunde
In Bunde hebben we ons bezig gehouden met de ‘bereikbaarheid van Bunde’. Denk dan ook aan invaliden. Het heeft ons dorp veel opgeleverd, maar het is nog lang niet klaar. Daar speelt communicatie en ontvangen een grote rol bij.