Complimenten en vertrouwen

Moe
Ik ben moe, heel moe. Waarom moet ik zo vaak vroeg opstaan? Waarom heb ik daar zo’n last van?
Ik hoor steeds minder. Ben ik nu ook al toe aan een hoorapparaat? Dat doet me denken aan mijn opa die in de vorige eeuw overleden is. Hij is einde 80-er jaren geworden, mét hoorapparaat. Hij hoorde slecht en droeg altijd zijn oortjes. Ik hoop dat het voor mij nog niet nodig is of dat ik een hoorapparaat krijg dat niet zo zichtbaar is

Sorry, ik maak me veel zorgen en dat wil ik niet meer. Vanaf nu ga ik het anders doen. Lees maar wat ik je wil zeggen.

Het is vandaag redelijk warm weer. Niet zo zonnig als gisteren, maar beter dan een week geleden. Zelfs in Limburg was het koud. Zelfs hier kon je bijna schaatsen. Vorige week lag er sneeuw. Het zag er  mooi uit, maar het was onbeweegbaar voor mij.
Maar: Ik heb wel een nieuwe fietsmanier. Ik heb een elektrische driewieler waar ik heel blij mee ben. Ook al kan ik niet meer autorijden, met deze fiets (ik gebruik geen scootmobiel meer) kan ik snel en zelfstandig en warmer en sneller bewegen.

Comlimenten
Maandag heb ik bij Hersenz een sessie gedaan met mede deelnemers waren aandacht was voor complimenten voor onszelf en voor de ander. Dat vind ik leuk. Omdat we dat niet vaak doen. Gewoon gewoon waardering uitspreken voor jezelf of voor een ander. Ik heb besloten omdat vaker te doen. Daar word ik blij van.  Ik heb tegen F  gezegd dat ik vind dat ze een mooie jurk voor haar gala heeft uitgekozen (ik heb vertrouwen dat ze kiest wat haar past en ik gun het haar)en ik heb gevraagd aan de kinderen om aandacht te geven via een checklist wat mijn ziekte voor mijn gedrag heeft opgeleverd en gekost.

Zonder mijn commentaar, maar met vertrouwen heeft mij dat ook veel gegeven. Ik hoop dat het voor een ander ook zo werkt. Wat zou het leven in de wereld aangenaam zijn als we allemaal wat liever een zonder wantrouwen met elkaar om zouden gaan.