Druk, voor de feestdagen? En anders ook? – Een goed gesprek met professionals

‘Waarom hebben ambtenaren het er altijd over dat ze het zo druk hebben?’

Dat vroeg mijn gesprekspartner aan me in een coachingoverleg. Ik moest er even over nadenken. Het leek me sterk, maar van de andere kant, als ze dat zeggen, dan zullen ze dat toch ook zo ervaren? Er spelen, erover door denkend, meer factoren een rol:

• Druk zijn kan feitelijk zijn, maar is meestal een beleving. De één voelt eerder drukte dan de ander.
• Druk zijn kan ook een cultureel bepaalde factor zijn die bijvoorbeeld onder ambtenaren ‘hoort’.
• Druk zijn en het druk horen te hebben kan ook een vorm van status zijn. Als je het druk hebt, dan zul je wel belangrijk zijn.

Dat laatste punt roept meteen een vraag bij me op:

Marc Rutte, Barack Obama, Angela Merkel, …, hebben zij het er ook over (gehad) dat ze het druk hebben?

De staatshoofden, andere mensen die we vaak tegenkomen, bijvoorbeeld in de media, hebben die het ook druk (gehad)? Dan toch zeker in hun beleving? Natuurlijk hebben ze nu veel ondersteuning in hun drukte. Fijn! Maar vergeet niet, dat ze een weg naar hun huidige positie hebben afgelegd die zonder die ondersteuning moet zijn geweest, of toch in ieder geval met veel minder. Dan zul je denken: ‘Ja, in hun geval vind ik het niet raar dat ze het druk hebben.’ Dan kun je zien, wat mij betreft, wat druk zijn is, waar het vandaan komt.

Druk hebben, is dat een waarheid of een keuze?

Druk zijn wordt vaak ‘verkocht’ als een waarheid. Iedereen moet er begrip voor hebben of heeft er begrip voor. Ik probeer voor ‘drukte’ te kiezen en ik merk dat ik dat niet aan anderen laat weten. Natuurlijk zijn er momenten waarop ik druk ben. Nu, voor de feestdagen bijvoorbeeld. Ik kies ervoor om als vrijwilliger aan de slag te gaan in de klas van mijn zoon bij het kerstdiner, ik kies ervoor om ouders uit te nodigen voor de kerst, om een feest te geven voor oud en nieuw. Niet rustig, nee. Maar ik kies ervoor en ik kies ervoor om weliswaar voor het moment druk te zijn en hety er niet met anderen over te hebben.

Dus als antwoord op de vraag van mijn coachen zou ik zeggen: ‘Misschien is het druk hebben een keuze van de ambtenaren waar jij mee te maken hebt?

Vanaf nu tot in het nieuwe jaar duik ik op de site even onder. Rest me het verhaal dat ‘Ontmoet Anna’ me als kerstwens gaf, ook aan jou te vertellen:

Een oude man riep zijn drie zonen bij zich en zei: Ik kan mijn bezit niet door drieën delen. Ik laat alles na aan degene die het helderste inzicht bezit. Op tafel ligt voor ieder een muntstuk. Wie iets koopt waarmee de kamer geheel gevuld kan worden, zal alles krijgen. De eerste zoon kocht stro, maar dat reikte slechts tot halverwege. De tweede zoon kocht zakken met veren, maar ook hem lukte het niet de kamer te vullen. De derde zoon kocht een kaars. Toen het donker was, stak hij de kaars aan en vulde de kamer met licht. Ik wens je mooie feestdagen en mij lees of zie je in het nieuwe jaar. Tot dan!