Een goed gesprek met – je eigen regels

Leef  jij ook volgens regels?

Niet? Dat is mooi voor je. Pas geleden las ik iets over de regels die een mens zichzelf bewust of onbewust stelt en waar hij of zij zich aan dient te houden. Dat kwam mij bekend voor. Zoals de verplichting die iemand zichzelf stelt om de gebruikte kilocalorieën  in de gaten te houden (maximaal…kc per dag). Of iemand die na 16.00 uur ’s middags geen koffie meer drinkt. Want, dan kan hij of zij ’s nachts niet meer slapen. Of andersom; iemand die de dag niet rondkomt zonder te beginnen met koffie.

Wat zijn dat, regels?

Een goede vraag, vind ik. Zijn regels niet een soort wetmatigheden? In het geval van regels die ons allemaal aangaan, is dat misschien duidelijker. Zoals het feit dat je sopt als een verkeerslicht op rood staat. Ja, bij het voetgangerslicht loop je misschien nog weleens door, maar je zult er niet raar van opkijken als een agent je bekeurt of een fietser je (bijna) overrijdt.

Eigen regels zijn er ook

Ik heb ze een tijdje bijgehouden op een notitieblok. Ik heb ze vervolgens regelmatig gelezen. Het zijn duidelijk de regels naar aanleiding van welke ik leef. Door ze regelmatig te lezen en bij te houden relativeren ze me wel. Aan sommige regels houd ik vast. Ze passen me en horen bij mijn overtuigingen. Andere regels (mijn eigen regels bedoel ik vooral) neem ik nu graag met een korrel zout. En dat geeft me ruimte.