Eerder heb ik al een foto laten zien van een mooie driewielfiets, een Hase Kettwiesel. Díe wil ik graag hebben.
Dan kan ik bewegen en hoef ik niet stil te zitten, zoals op de scootmobiel. Maar een fiets die bij me past is duur. En ik ben afhankelijk van anderen. Ik bedenk al of ik mezelf kan bezighouden en verkopen als anderen.
Ik zag pas een youtube-filmpje van een mevrouw met secundair-progressieve ms, net als ik. Zij zei: Ik ben niet MS, maar ik heb MS. Dat beperkt mijn bewegingen, maar ik ben wel gelukkig.” Dat zette me weer aan het denken. Tijd voor een goed gesprek met mezelf. En weet wel: ik ben gelukkig.
Laat wat van je horen