Gevallen ben ik. Hard. Als ik dreig te vallen, dan kan ik me niet meer opvangen. En ik wilde was in de wasmand doen, gewoon gelijkvloers, maar ik verloor mijn evenwicht en viel met mijn kaak op de wasmand. Een paracetamol (2) helpt (enigszins). En nu? Op zo’n momenten vraag ik me dat altijd af. […]
Een goed gesprek over – Wat ik wel en niet kan
‘Hoe gaat het?’
Dat vragen mensen me. ‘Naar omstandigheden, oké,’ zeg ik dan. Voor mij geldt dat meestal wel, maar soms ook niet. Maar dat zeg ik, voor de beleefdheid,niet. Ik zoek wel naar wat er oké gaat
Niet wat er niet gaat, maar om wat er wel gaat. Wat ík kan.
In de laatste blogs heb ik je verteld over MS, mindfulness en HSP. Het zijn allemaal zaken die een belangrijke rol spelen in mijn leven. Het beperkt me soms ook. En sommige zaken geven me mooie dingen. Zoals mindfulness, en tot op zekere hoogte HSP. MS niet zo. Ik probeer wel de mooie dingen van het leven wat mij betreft te omarmen.
Zo was ik gisteren bij een muziek-bijeenkomst
Dat was bij Café Classic in Valkenburg. Daar hebben drie van ons muziekles (ik ook!) gehad. Mijn dochter heeft er pianoles. Alle leerlingen traden op, heel goed. Ik heb er genoten, iedereen heeft dat gedaan. En toen wist ik het weer, over de mooie dingen van het leven gesproken: muziek. En dan het liefst samen muziek maken en beleven. Uit ervaring weet ik dat muziek me bij MS en anderen met hersenproblemen enorm kan helpen. Muziekbeleving spreekt een ander deel van het brein aan dat normaal minder wordt gebruikt. En dan kan ik wel geen gitaar meer spelen, maar ik kan wel luisteren en zingen.
De mooie dingen in het leven zijn voor mij: muziek en mindfulness. Ik ga weer zangles nemen.
Geef een reactie