Het leven = kleurrijk

‘Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit, maar…’ http://www.youtube.com/watch? v=Q8raS1bo9vc Bekende hit uit de vorige eeuw, niet? Ik was niet zo’n voorstander van de muziek, maar nu dringt pas echt tot me door dat de tekst heel treffend is. Voor mij en hopelijk voor veel anderen ook.

Ik studeerde een sociale wetenschap en een van de belangrijkste lessen ik er heb geleerd, zo’n 20 jaar geleden, is dat de waarheid niet bestaat, of in ieder geval relatief is. Want zo goed als ik zeg dat drop superlekker is, zo goed zeggen veel anderen dat dat pertinent niet waar is. Wie heeft er gelijk? Wie spreekt de waarheid?

Het zwart en wit van Frank Boeijen ging over raciale ongelijkheid. Ik denk aan zwart en wit in dit geval aan linksom of rechtsom. Als ik ergens over blog (lees bijvoorbeeld mijn vorige teksten over de Open Coffee Club, Het Nieuwe Werken, e.d.), levert dat mezelf veel vragen op, die ik ook blog. Het leven is volgens mij niet zwart of wit, het is niet grijs, maar het kan ook kleurrijk zijn! Waarom niet de kleuren waar jij of ik warm van wordt? Als je dat wilt bereiken, dan wordt het tijd om zelf eens na te denken over hoe je je leven zo vorm geeft, dat er weer of nog meer kleur in zit: design your own life.

Waar gaat dat over?

• Dat kunnen kleine dingen zijn, samen nadenken over de ideale vakantie bijvoorbeeld,
• Dat kunnen grote dingen zijn, ons gezin heeft pas een nieuwe woonbestemming gevonden,
• Het kan persoonlijk zijn, eens per week tijd voor jezelf en schilderen,
• Of voor het gezin: een nieuw eetritme waarin ieder een dag per week mag kiezen voor zijn / haar favoriete maaltijd.

Het kan van alles zijn, ook hetzelfde als altijd, als je maar zelf de lead genomen hebt. En als je anderen maar niet veroordeelt omdat jij zwart denkt en anderen wit.

Kleurrijk, relativering van andermans mening en gedachten en creativiteit van hoe je zelf denkt of wilt denken, waarom zou een mens dat niet willen? Of is dat te zwart-wit?