Als beloofd aan iemand komt hier het vervolg van mijn verhaal van gisteren.
Waarom erg?
Ik loop minder goed en ik ben sneller moe, heb minder energie. Mijn fijne motoriek is minder en ik ben licht incontinent. Mijn concentratie laat te wensen over. Maar goed, dat hoort er blijkbaar allemaal bij. En ik doe er veel aan om het tot een minimum te beperken:
Ik:
- doe aan yoga
- mediteer regelmatig
- houd me aan de Terry Wahls-methode
- ben als mindfulness-lerares erg bezig met de principes die daarbij horen
- beweeg veel
- neem veel medicijnen en andere voedingsmiddelen, waaronder omega 3-tabletten, JuicePlus, vitamine D en cranberry en d-mannose
- eet geen vlees en weinig vis
Waarom ik dat doe?
Gewoon, intuïtief. Voor veel zaken waar ik me redelijk bij voel, is, geloof ik, wetenschappelijk bewijs. Maar veel zaken doe ik graag en eet ik ook graag. Eén ding geeft secundair-progressieve MS me in ieder geval wel: doordat ik minder werk, kan ik andere dingen wél doen.
Onbegrip
Mijn omstanders bieden me veel, willen me graag helpen. Ik merk wel dat ze niet bereid zijn om dingen voor zichzelf aan te pakken, anders te doen. Anders eten, bijvoorbeeld. Of meer bewegen. Want dat zijn allemaal zaken die niet alleen goed zijn tegen MS. Er zijn wel meer ziekten en onprettige situaties waarin een mens kan verkeren, lichamelijk. En, als het goed gaat, is het ook nog leuk! Zo zijn B en ik ooit gestopt met het eten van vlees, nog in de tijd van BSE (gekke-koeienziekte) en varkenspest in de vorige eeuw. We wilden weten of we zonder vlees ook goed konden eten. Dat beviel goed en dat doen we nog steeds. Daarom gaat het misschien relatief redelijk met me en de achteruitgang langzaam.
Ik raad jou aan om ook eens kritisch naar je gewoonten (je eet- en beweegpatroon) te kijken. En te genieten van wat je jezelf voorzet en wat je doet. Bewust. Dat gun ik je. Leuk en lekker!
Geef een reactie