Dit is niet mijn seizoen Wintertijd en dan ook nog corona-tijd. In deze tijd gebeurt er weinig, Ik ben niet geneigd om te bloggen. B werkt online, G heeft online-les en is het liefst boven. Hij woont min of meer op kamers. En C is vandaag nog hier, maar houdt afstand. En ik, verveel me […]
Mijn blog – accepteren
Het gaat heel slecht met me. Als iemand ernaar zou vragen: ‘hoe gaat het met je? ‘ zou ik zeggen: ‘Moeizaam.’ ik loop wankel, val vaak, kan me slecht concentreren, praat slecht…
Het gaat slecht met me en toch wil ik hoop houden. Gisteren hadden we (online) surprise. Mijn dochter schreef in haar gedicht dat ze moeite heeft als ik zeg dat ik niet meer wil leven. Dat begrijp ik. Dat doet mijn achterban pijn.
Ik wil wél leven
Alleen al voor hen. En ik wil mijn ziekte accepteren. Als het minder goed gaat, dan zij dat zo. Maar ik blijf naast mijn acceptatie hopen op een geneesmiddel. Daaraan wordt hard gewerkt.
Morgen ga ik naar een voetreflex-therapeeute. Zij zegt vooraf al dat ze me kan helpen, maar niet genezen.
Dat accepteer ik.
Geef een reactie