Mijn blog – sommige dingen veranderen nooit

Corona-crisis

Hoewel ik al 50 ben (dank jullie wel allemaal voor de felicitaties) lees ik nu een kinderboek van Thea Beckman ‘Stad in de storm’ over 1672. Utrecht is bezet en de gebroeders De Witt worden vermoord. Vanwege de Corona-crisis konden oude boeken niet voor een euro van de hand gedaan worden. Zo kwam dit boek, dat eigenlijk naar het stort moest, bij mij. Ik lees het met genoegen.

Niet om wat er toen gebeurde, maar om de geschiedenisles nog een keer.

En het gaf me een inzicht

Iets wat ik al lang wist, jij ook, denk ik, maar het was weer even een ‘aha-erlebnis’. Het ging om het rumoer dat het volk spuide o.m. tegen Johan de Witt. Beckman schrijft: ‘Het volk schreeuwt en rumoert, maar een uiteindelijke gedachte zit er niet achter. Een programma hebben de oproerlingen niet’ (p. 94-95 Stad in de storm)

De huidige crisis laar eenzelfde beeld zien

Op televisie, in kranten, op social media, in gesprekken gaat het altijd over Corona. Het RIVM houdt richtlijnen aan. 1,5 meter, geen grote groepen mensen bij elkaar, als het kan ontmoetingen buiten. Maar ik merk dat mensen moeite met die richtlijnen hebben. Het is volgens hen een complot en zij denken het beter te weten. Er is nu ook rumoer, zonder programma. En, hoogopgeleid en volgens mij redelijk slim als ik ben, ga ik ervan uit dat de oplossing er (nog) niet is. Hoe het in de 17e eeuw ging met rumoerende mensen, gaat het nu nog steeds.

Laat dat een zekerheid zijn. Zo zit de mensheid nu eenmaal in elkaar