Wat me ook gelukkig maakt Woensdag had ik een gesprek met Marianne Ubaghs van de Stichting Gips. Zij heeft een dwarslaesie en is, hoe dan ook, positief. Ik sprak haar in een koffietent op station Sittard, zij in een rolstoel, ik met rollator. De manier waarop Stichting Gips werkt Gehandicapten worden vervoerd een bustaxi naar […]
Mijn blog – weer een toetsenbord!
Ik kan de pc weer gebruikten. Ik typte op mijn I Pad, want het toetsenbord van de PC viel steeds uit. Werken met de I Pad weg onhandig. Alles doet het, maar mijn houding was verknipt. Ik kan ook nog eens niet blind typen. Ik heb de diagnose ms al te lang. Maar, gewoon, met een toetsenbord aan de pc red ik me. Jippie!!!
Wat me raakte
Gisteren zag ik de documentaire van Dieuwertje Blok over Woddstock. Omdat het 50 jaar geleden gebeurde, gaf ze er aandacht aan.
Dat wist ik wel
En jij ook. De geschiedenis van Woodstock staat bij mij en veel anderen hoog in het vaandel. Het ging gisteren in de documentaire nog eens over de aandacht, aardigheid, acceptatie van toen. Alle mensen, mannen, vrouwen, kleuren waren gelijk en gaven elkaar positieve aandacht. Dat is nu overal veel minder. Geweld is er meer, verschillen zijn er meer. vooroordelen zijn er meer. In het zuiden, waar ik ben opgegroeid, werden die verschillen toen (vorige eeuw, 1969) ook al groot uitgeweid. Ik begrijp niet zo goed hoe ik het idee dat zowel mannen als vrouwen, ouderen, jongeren, armeren, rijken, slimmeren, dommeren,… allemaal gelijk zijn, altijd al vanzelfsprekend vind.
Maar: Naast alle dingen die ik heb en ben, ben ik toch ziek.
Daar kan menseninvloed niets aan veranderen.
Geef een reactie