Een goed gesprek met ....

Over dat wat we allemaal meestal graag doen - over effectieve non-verbale communicatie, zakelijk en privé

Hulp vragen

door Reageer

Ben jij daar ook zo om handig in?

Bij Hersenz leren we hoe belangrijk het is om hulp te vragen. Dat vind ik moeilijk. En ik denk dat veel mensen daar moeite mee hebben. Ik heb pas een checklist ingevuld van Hersenz ( uit de module omgaan met veranderingen). Mijn achterban heeft die lijst ook ingevuld. Ik had er vooral moeite mee dat zij ingevuld hebben dat ik om overafhankelijk zou zijn. Dat zal zijn, maar ik heb – vooral bij Hersenz -ook andere mensen ontmoet met niet aangeboren hersen letsel en ik heb gezien wat kan betekenen voor afhankelijkheid, denk ik.

En ik denk dat het handig is om af en toe vragen te stellen en om hulp te vragen. Dat zou iedereen moeten doen. Daar komt bij kijken dat mensen vaak bang zijn om in beeld te komen van mensen waarvan zij denken dat ze zo niet zijn. We gaan van tevoren al invullen wat een ander van ons zou kunnen denken  (NIVEA – niet invullen voor een ander)

Doe jij dat ook?

Mindfulness heeft mij geleerd om niet in te vullen voor anderen.(Nivea). Het helpt me om in ieder val rustig te blijven en me alleen maar druk te maken over mezelf.

Doe jij dat ook maar. Dan kan ik je mee helpen.

_____________________________________________________________________________________________________________

Mindfulness 1 op 1

Je kunt bij mij deelnemen aan de mindfulness based cognitieve training (MBCT) 1 op 1 , op een doordeweeks moment. We maken een afspraak om kennis te maken met mindfulness en je kunt ervaren wat het met je kan doen. Kosten voor een MBCT-training in 8 sessies van ongeveer anderhalf uur, zoveel mogelijk aangepast aan jouw wensen zijn minimaal €375,- . Daarin zijn 8 lessen, een cursusmap, geluidsmateriaal op USB-stick inbegrepen.

Wild – leren en accepteren

door Reageer

Wild

Gisteren zag ik de film ‘Wild’ op SBS9. Ik zag hem voor de tweede keer. Het is een bijzondere film en het is een bijzonder gegeven. Het gaat over een vrouw, gespeeld door Reece Witherspoon, die veel meegemaakt heeft en een hele lange wandeltocht (drie maanden) over de Pacific Crest  Trail (PCT) maakt.

Het is als de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. B is met de racefiets naar Santiago gegaan, en heeft het in een maand gedaan. Lopend duurt het veel langer. Cheryll Strayer,  de hoofdrolspeler uit de film heeft drie maanden gelopen, totaal onvoorbereid met veel te veel bagage en ze heeft er heel veel dingen meegemaakt. Het verhaal van Strayer heeft echt plaats gehad. De film laat zien welke ontberingen ze in haar eentje tegenkwam en de film laat zien welke goede dingen zie krijg. Het vertelt mij dat iedereen weleens moeilijke dingen meemaakt. En dat veel mensen er aan werken om een goede oplossing te vinden. Ik genoot van de mooie beelden en goede wandeltocht, maar ik weet dat het voor mij niet weggelegd is. MS laat het niet toe, maar de problemen zijn er wel. Ieder zijn ding. Ik heb B gelegenheid gegeven om de fietstocht naar Santiago te maken en dat kostte me  (mijn huisgenoten ook) wel moeite. Maar ik geniet er wel van dat het voor hem een prettige tijd was waar hij nog steeds aan terug denkt en die hij nog altijd een keer wil overdoen.

Persoonlijk helpt mij dat ook. En ik zoek naar een eigen moment eigen manier om vooruit te kunnen gaan. Accepteren (misschien gaat het wel níet vooruit) helpt daar ook wel bij. Daar heeft de film me weer even aan laten denken.

Complimenten en vertrouwen

door Reageer

Moe
Ik ben moe, heel moe. Waarom moet ik zo vaak vroeg opstaan? Waarom heb ik daar zo’n last van?
Ik hoor steeds minder. Ben ik nu ook al toe aan een hoorapparaat? Dat doet me denken aan mijn opa die in de vorige eeuw overleden is. Hij is einde 80-er jaren geworden, mét hoorapparaat. Hij hoorde slecht en droeg altijd zijn oortjes. Ik hoop dat het voor mij nog niet nodig is of dat ik een hoorapparaat krijg dat niet zo zichtbaar is

Sorry, ik maak me veel zorgen en dat wil ik niet meer. Vanaf nu ga ik het anders doen. Lees maar wat ik je wil zeggen.

Het is vandaag redelijk warm weer. Niet zo zonnig als gisteren, maar beter dan een week geleden. Zelfs in Limburg was het koud. Zelfs hier kon je bijna schaatsen. Vorige week lag er sneeuw. Het zag er  mooi uit, maar het was onbeweegbaar voor mij.
Maar: Ik heb wel een nieuwe fietsmanier. Ik heb een elektrische driewieler waar ik heel blij mee ben. Ook al kan ik niet meer autorijden, met deze fiets (ik gebruik geen scootmobiel meer) kan ik snel en zelfstandig en warmer en sneller bewegen.

Comlimenten
Maandag heb ik bij Hersenz een sessie gedaan met mede deelnemers waren aandacht was voor complimenten voor onszelf en voor de ander. Dat vind ik leuk. Omdat we dat niet vaak doen. Gewoon gewoon waardering uitspreken voor jezelf of voor een ander. Ik heb besloten omdat vaker te doen. Daar word ik blij van.  Ik heb tegen F  gezegd dat ik vind dat ze een mooie jurk voor haar gala heeft uitgekozen (ik heb vertrouwen dat ze kiest wat haar past en ik gun het haar)en ik heb gevraagd aan de kinderen om aandacht te geven via een checklist wat mijn ziekte voor mijn gedrag heeft opgeleverd en gekost.

Zonder mijn commentaar, maar met vertrouwen heeft mij dat ook veel gegeven. Ik hoop dat het voor een ander ook zo werkt. Wat zou het leven in de wereld aangenaam zijn als we allemaal wat liever een zonder wantrouwen met elkaar om zouden gaan.

Time to act

door Reageer

ACT

Heb je daar wel eens van gehoord? Het is ‘acceptatie and commitment therapy’.
Het spreekt mij heel erg aan. Het is een training die als doel heeft om de psychologische flexibiliteit van mensen te vergroten. ACT is een vorm van positieve psychologie, die niet kijkt naar het bestrijden van klachten maar veel eerder vaardigheden van mensen wil verbeteren.  Dat is ook het doel van ACT. Vooral bij MS past het goed, denk ik. Omdat ik al leraar Mindfulness ben en omdat het me veel heeft geleverd, ook bij mijn ziekte MS, ben ik extra nieuwsgierig naar ACT.

Een lerares van Hersenz bij SGL geeft ACT. Dat wil ik leren!

Tel je zegeningen

door Reageer

Voorjaarsvakantie

Ik heb een dagje carnaval gevierd en ben nu bij de sneeuw in Sauerland. B heeft volle mep carnaval gevierd, in Maastricht. Ik ben daar oprecht jaloers op, maar ik gun het hem en F, die gevierd hebben.

Afgelopen vrijdag was de persoon die me begeleidt via Hersenz bij me. Ze liet me een inspiratiekaart trekken. Daar stond op: ‘tel je zegeningen – wees dankbaar’. Daarom gun ik mijn geliefden carnavalsplezier en geniet ik van de zon, de sneeuw (ik kijk ernaar), het gezelschap… We zijn hier met familie, ouderen, een down-kind en skiënden.

Dus, ik tel mijn zegeningen. En ik ben dankbaar voor wat en wie ik heb.