Over dat wat we allemaal meestal graag doen - over effectieve non-verbale communicatie, zakelijk en privé
Toegegeven: dat is een ingewikkelde vraag. Maar hij wordt door sommige mensen gesteld als een feit. ‘Ik heb recht op een kind.’ Dat komt ook weleens voor bij potentiële grootouders. Ik geef geen mening hier, maar ik denk dat het wel goed is om over de kwestie na te denken. Vroeger was het mogelijk dat kinderen vanzelf, na geslachtsverkeer, zich aandienden. Nu is er een dilemma, of zou er moeten zijn.
Wat gun je dezelf en wat gun je een / jouw kind?
Natuurlijk minder als je narcistische neigingen hebt. Meer mensen hebben vooral ‘zorgen’ over anderen. Zoals het citaat van Mark Twan laat zien:
Dat citaat gebruik ik bij les 5 van mindfulness based cognitive therapie (MBCT): Aandacht voor gedachten en gevoelens – aanvaarding / toe laten. Probeer, als je je hierin herkent, eens een tijdje (elke dag even) alleen maar aan jezelf te denken.
Hier kan ik niets aan toevoegen, behalve alls je iemand bent die uit gewoonte ‘dank je wel’ zegt, spreek het dan uit voor een situatie of persoon, die jou bijzonder raakt, elke dag iets anders.
Gisteren was ik op een koffiefeestje. Daarin en daarna was voor alles en iedereen een oordeel klaar. Ik denk dat ik eraan mee heb gedaan, maar ik hoop van niet. Daarom is dit de tip van deze dag die ik ook voor mezelf heel veel aandacht ga geven. Eens zien of leven zonder oordeel ook kan.