Gisteren verwelkomden we mensen thuis aan een dialoogtafel.
Heb jij ook ergens meegedaan?
Deze week was het de week van de Dialoog, in heel Nederland. Meerdere steden organiseerden dialogen. Meerssen ook. Een beetje raar, dat we elkaar maar één keer per jaar in dialoog ontmoeten. Want ja, we ontmoeten elkaar toch vaker? Een dialoog is anders dan hoe het er normaal aan toe gaat, want…
Een dialoog gaat over uitwisselen en luisteren naar de ander
In veel gevallen gaan gesprekken over ‘zenden’. Mensen willen graag hun ei kwijt. Dat willen we allemaal. We willen iets over het voetlicht brengen, en vaak wordt daar niet goed naar geluisterd. Ik sprak, na het dialoogtafelgesprek nog andere mensen, maar ik en die mensen, denk ik ook, heb niet goed geluisterd. Er was weinig aandacht voor wat de ander zei. En toch hebben we de illusie dat we een goed gesprek hebben gehad. Aan onze dialoogtafel, en aan andere dialoogtafels in Meerssen en daarbuiten, ging het anders. De afspraak was om te luisteren naar elkaar en om het te hebben over ‘ik’, niet over ‘men’, over ‘ze’ of zoiets dergelijks. Als dat van te voren zo afgesproken wordt, dan is het een ander gesprek, een dialoog.
Het thema van Meerssen in Dialoog was: Lef. De ondertitel was van Loesje en luidde:
Ik vind dat een mooi thema. We kwamen er bijvoorbeeld achter dat we het in dat verband altijd makkelijk hebben over het lef van anderen. Want we kregen de vraag naar wat we persoonlijk voor een beeld hadden van lef. . We hebben ok onze dromen en daden naar elkaar uitgesproken.
Ik kan je vertellen dat de dialoog aan onze tafel hele bijzondere, persoonlijke verhalen opleverden en dat de betrokkenheid met en de aandacht voor de gesprekspartnes heel groot was. En dat terwijl mensen elkaar niet eens allemaal kenden!
Wat ik ervan maar weer geleerd heb?
Ik heb al vaker deelgenomen aan dialogen. Ik heb zelfs dialogen als gespreksleider begeleid. En elke keer neem ik me opnieuw voor om beter naar een ander te luisteren. Want, ik heb weer een goed gesprek gehad gisteren, in dialoog.
