Aangenaam verrast was ik door de blog van @octaview. Niet zo zeer om de emoties die haar ontdekking dat haar dochter net als zij beelddenker was, bij haar losmaakten. Wel om de herkenbaarheid van haar ontdekking ‘anders’ te zijn dan anderen. Ik ben hypersensitief. Tegenwoordig bestaat daar een naam voor. Toen ik als klein meisje al ontdekte dat ik eerder en meer dingen zag, voelde, hoorde, ervoer dan anderen, had ik daar nog lang niet van gehoord. Ik was pas een eind in de dertig toen het beestje een naam kreeg. Mijn omgeving vermaande me als kind al dat ik me niet zo snel op mijn teentjes getrapt moest voelen.
Voor mezelf heb ik een richtlijn gevonden om me niet meer zo snel op mijn teentjes getrapt te voelen. Ik wil niet gekwetst worden.
Hoe dan?
Daar staat, wat mij betreft, tegenover dat ik ook niet meer wil kwetsen! Want, ik vind veel dingen in het leven leuk. Maar ik vind alleen die dingen leuk waarmee ik anderen niet beschadig. Thich Nhat Hanh de persoon die me al eerder inspireerde, wat mij betreft een persoon die super-mindfull is, heeft een keer iets verteld, over ‘engaged buddhism’. Hij gaf daarbij aan dat we als boeddhisten in staat zijn om met onze leefwijze alle problemen in de wereld te omarmen en op te lossen. Voor mij betekent het dat gewoon zijn en je eigen ding doen, al genoeg moet zijn om te leven en te laten leven. Laten we dat allemaal doen!
Niet meer roddelen?
En, dan over kwetsen en gekwetst worden. Natalie Goldberg schrijft in de bestseller: Writing down the bones‘: ‘Roddelen helpt me om het leven beter te begrijpen.’ Ikzelf roddel ook, eerlijk is eerlijk. Het is een plezierige bezigheid. Maar ik wil andere mensen daar niet mee kwetsen. Roddel gerust over mij, bijvoorbeeld over mijn spreekwoordelijke onhandigheid, vergeetachtigheid, slordigheid. Het is zo, lach er om. Veroordeel het niet. Dat kwetst me, wil je dat? Ik wil het ook niet bij jou doen. Ik vermaak me en anderen misschien ook met de zgn. ‘onhebbelijkheden’ van vrienden en vriendinnen. Ik doe het ook met hen erbij. Ik wil je niet kwetsen. Als je dat wel zo voelt, weet dan: ik wil dat niet doen. En als jij dat zo voelt, zeg het me. Dan doe ik het niet.
Eens kijken of ik die richtlijn kan perfectioneren, vooral door te ‘zijn’ en ervaren. Let op: ik ben lerende en oefenende. Jouw hulp is welkom!
Wat eebln mooi artikel! Iets wat ik altijd lastig vind is hoe de mensen om mij heen altijd focussen op anderen, en andere altijd willen verranderen tot kwetsend toe. Wat zo jammer is, aangezien we allemaal een prachtige ziel zijn, die vallen en opstaan. Inplaats van aanmoedigen, altijd benoemen wat we niet goed doen.
Fijn te lezen dat er meer zijn die bewust proberen niet anderen te kwetsen.