Wat Redmond o’Hanlon over het gezang van merels zei

Wat dan?

Vorige week verscheen een artikel in NRC Handelsblad waar haar lunch met Redmond o’ Hanlon versloeg. Je weet wel, dat is die schrijver en mede-passagier op de ‘Beagle’. Hij beval aan om eens goe naar het gezang van merels te luisteren. Dat bracht mij op het idee dat dit perfect past bij één van de alledaagse mindfulness-oefeningen waar vorige week over blogde. Kies een organisme en luister. Ik begrijp wat hij bedoelt.

Hoe zingt een merel?

Ze zitten vaak in mijn tuin. Mannetjes zingen prachtig. Volgens O’Hanlon zingt iedere merel anders en is geen riedel dezelfde als een andere in zijn (het mannetje) gezang. Hij zal gelijk hebben. Ik stel voor dat je een keer mindfull naar hem luistert  of naar een ander organisme. Welke geluiden hoor je? Welke geluiden hoor je in de omgeving van de merel? Ver weg? En dicht bij?Hoe komt hety je oor binnen?

Waar katten goed in zijn

En ik wil je ook niet de observatie van mijn kat in de tuin onthouden. Een tijdje geleden, vóórdat er sneeuw was, keek ik vanuit mijn raam in de tuin. Ernie, 0nze kat, zat in alle rust, maar wel op scherpte, dicht bij een molshoop in de tuin. Haar ogen weken niet van de molshoop. Volgens mij bleef ze zo wel een half uur zitten. Jammer dat er toen kinderen achterom kwamen met hun fiets. Anders was het schouwspel van Ermie, en van mij, wel even doorgegaan. Katten hebben engelengeduld. Ik hoorde laatst dat katten en katachtigen de beste jagers in de wereld zijn. Ik geloof het zo.

Wat jij in zo’n geval kunt doen?

Kijk naar je huisdier, of naar een ander organisme. Wat zie je? Hoe beweegt het? Wat beweegt er mee?

En dit is weer een manier om mindfulness en de aandacht die daarbij hoort alledaagse te maken. Veel succes en plezier!